De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 81]

Drie gedichten
Kees Jiskoot

Oude muziek

Ik, klassiek beminnend man,
moet reeds zeeën tranen laten
bij het zien alleen al van
mijn bestand aan Bach-cantaten.
Goddank heeft Romein noch Griek
iets van notenschrift geweten,
anders had ook hun muziek
mij nog danig dwarsgezeten.

Maar godsdienstig opgevoed,
en verslaafd aan psalmen zingen,
weet ik 's daags mijn tranenvloed
met geen laken te bedwingen.
Heel de afwas 's avonds laat
doe ik met het vocht der ogen,
waarna ik betraand de vaat
vruchteloos sta af te drogen.

Praat me niet meer van het lied
Alle volken, looft de Here,
want dan moet men mij subiet
met infusen rehydreren.
Zo ik dood wil op termijn,
wens ik ‘cocktails’ noch curare,
euthanaticum zal zijn:
Uren, dagen, maanden, jaren.

[p. 82]

Stem en...

In één keer kant en klaar schiep God
in 't Cambrium de keldermot.
Sinds heeft geen evolutie vat
op dit klassieke dier gehad.

Het scharrelt rond, het plant zich voort,
niet talend naar een nieuwe soort,
daarin gelijk aan God die schrijft
dat Hij altoos dezelfde blijft.

Dat stilstand achteruitgang is
beweert men al sinds Genesis.
Dat dit een waan is, en geen wet,
bewijst mijn vriend, de pissebed.

[p. 83]

...tegenstem

Met dank aan Potgieter

Kweken, kruisen en kloneren,
fokken volgens methodiek,
zijn niets nieuws, o nee, veeleer een
eeuwenoude gentechniek.

Jacob mendelde al geiten,
lezen we in Genesis;
net zo'n foefje als in feite
goochelen met genen is.

Ieder nadeel heb zijn voordeel,
Cruijff citerend, want naast schâ
heeft ook voordeel, naar mijn oordeel,
knutselen met R-DNA.

Worden voor vaccinbereiding
ook niet virussen en zo
omgetoverd, ter bestrijding
van, bijvoorbeeld, polio?

De natuur laat dikwijls steken
vallen waar je naar van wordt;
genen kunnen die gebreken
repareren binnenkort.

Slechts vernieuwing kan behouden,
achter raakt wie stil blijft staan;
dezen hangen liefst het oude,
genen de vernieuwing aan.