De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 105]

Drie gedichten
Kees Jiskoot

Patiëntenvoorlichting

Het hart, tot brakens toe bezongen,
kent ieder onzer, maar wie denkt
ooit aan de buurvrouw van de longen,
wie, die de lever aandacht schenkt?

Rechtsboven in uw buik verborgen,
waar zij, omribd, haar werkplaats heeft,
moet zij er dag en nacht voor zorgen
dat gij uw maaltijd overleeft.

Ook met een glas of wat jenever
heeft haar basaltblokmozaïek
totaal geen moeite, want de lever
ontgift, is zuiveringsfabriek.

Maar bent u een gourmand toevallig,
of dronk u jarenlang te veel,
dan wordt de paarse dame gallig
en verft voor straf uw ogen geel.

Delf dan uw graf maar, kus uw naasten,
bestel een steen, eer u verscheidt;
en of u zich daarbij moet haasten
hangt sterk af van de levertijd.

[p. 106]

Verborgen leed

Voor alle nouveaux pauvres

De topbankier, Wim Duisenberg,
is een neuroot, en dat is erg
voor wie zijn eerste één miljoen
net binnen heeft met zakendoen

op 30-12-2001.
Want is zo'n vent daar blij mee? Neen,
daar hij niet langer dan een dag
als miljonair poseren mag;

hij zakt, 1-1-2002,
weer af naar miljonair in spe,
geen titel waar die arme man
met goed fatsoen mee geuren kan.

Kijk, dáár denkt zo'n eurotomaan
als Duis nog geen seconde aan!
Ik wel. Want geef ik met dit lied
niet tijdig stem aan stil verdriet?

[p. 107]

Ziekentroost

Opgedragen aan alle oude Don Juans

Ik, oude bok, at blaadjes
zo groen als het maar kon,
maar krijg steeds minder praatjes
vanwege Parkinson.

Ik lig sub finem vitae
(haast dood) te bed, en dus
ontzegt me Aphrodite
zelfs de geringste kus.

De thuiszorg, met mijn lijden
begaan, hielp mij aan Floor,
de mooiste hunner meiden,
een paarl, een Koh-i-Noor!

Ik houd bedeesd, als Floor me
komt wassen hier aan huis,
mijn stoute grapjes voor me
en gore handen thuis.

Maar wat er aan gedachten
dan rondtolt in mijn brein,
dat zou u niet verwachten
van iemand, rijp voor Hein.