De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 72]

Afgunst in Tilburg
Frank van Pamelen

I

Ooit is mij tijdens godsdienstles gezegd
Dat men niet onrechtvaardig mag begeren
Datgene wat zijn naaste toebehoort

Dus toen ik later op de dag des Heren
De middagmaaltijd ernstig had verstoord
Met propjes van mijn broertjes blote blaadjes

Herinnerde ik mij opeens Gods Woord
En biechtte eerlijk op wie al die plaatjes
Hoe lang op welke plek had neergelegd

Mijn broertje keek of blikken konden doden
- Hij had het niet zo op de tien geboden

II

Als kind mocht niemand met zijn blokken spelen
En kreeg hij van zijn ma een nieuwe bal
Dan trapte ook alleen hijzelf daartegen

Zijn bed met iemand delen? Ben je mal!
En ook zijn Rolls niet of zijn DC-9
Of al die lappen land die hij bezat

En toen hij later kanker had gekregen
Toen wou het maar niet woekeren omdat
De cellen zich gewoon niet wilden delen

Ja, egoïsme is een medicijn
Waar medici jaloers op kunnen zijn

[p. 73]

III

‘De machten van het noodlot zijn jaloers’
Of: ‘Eifersüchtig sind des Schicksals Mächte’
Dat is nog eens een schitterend citaat

Al heb je aan mij wel een hele slechte
Wanneer je vraagt waar het nou over gaat
Dat ene mooie zinnetje van Schiller

Ik heb geen flauw idee waar het op slaat
Al lijkt het me als quote een stuk subtieler
Dan ‘Fuck a duck’, want dat is zo platvloers

Het is gewoon wel leuk om uit te spreken
En anderen de ogen uit te steken

IV

Wanneer ik, in een winkelstraat bijvoorbeeld
Per ongeluk een mooie meid bekijk
Dan zal mijn vrouw een hetze gaan beginnen

Dan haalt ze bij haar moeder haar gelijk
Waarna die heel de zaak met haar vriendinnen
Hun kapper en diens klantenkring bespreekt

Vervolgens stormt de buurt bij ons naar binnen
Waarbij er zoveel onrust wordt gekweekt
Dat heel de stad mij blindelings veroordeelt

Dus blijf ik liever alle dagen thuis
En roep dat zij de mooiste is in huis