De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 104]

Drie gedichten
J. Houtsma

Brahms

In memoriam Leonard Bernstein

Uw zeer ironische ooglid, maëstro,
en uw met bewonderenswaardige
terughoudendheid voorgedragen emfyseem,
maken u vrijwel onaantastbaar.
West Side Story: vergeven en vergeten;
ieder spoor van herinnering aan uw

hoerigheid uitgewist. we blijven mensen
nietwaar, maëstro, en we weten dat
mensen nu eenmaal ad infinitum
wat eens gebeurd is, naspelen. De joden
in Israël studeren 's avonds op
de hoekse en kabeljauwse twisten van
Richteren en Koningen. De Arabieren
houden het op 1001 nacht.

Wat heeft de voorkeur? Zelf was ik verloren
toen ik de zwierige gebaartjes zag
waarmee u, als een blikje nogal dure
shagtabak, de wondere wereld van
Brahms open maakte. Sindsdien werkte ik
iedere avond aan uw astmatisch kuchje,
oefende ik me in uw oogopslag.

[p. 105]

No Chamber Music

voor Luciano Berio

Geen vrouwen, geen stemmen
van opgewekt pratende vrouwen,
geen gerinkel van kopjes en schotels, geen
gesuis van verwarmingsbuizen.

IJzige stilte, beste vriend, is
het enige wat je ten deel valt.
De stilte van tussen
pluchen fauteuils. Geen gefluister.
Geen hoesten. Geen kraken van snoepjes-

papiertjes. No Chamber Music.

[p. 106]

Vanitas

Sluit nu vrede met Joseph Haydn:
deze beminnelijke oude heer
is er alleen op uit u te behagen,
de duist're wolken om uw vorstelijke
voorhoofd, uw muizenissen, te verjagen.

Hij is een en al charme en gratie,
vol welgemutste humor, die
u de betrekkelijkheid wil
doen inzien van uw kniezen:

dan wórdt dat huis maar onder
de prijs verkocht, dan ìs ze maar gebelgd,
dan gáát de kans op een
fantastische carrière maar verloren.

Luister, een ander thema, even licht,
even luchtig als wat voorafgaat. Alles
is vluchtiger dan zonlicht op een weiland

vroeg in de lente. We zijn kinderen
die bellen blazen in een strakke wind.