De Tweede Ronde. Jaargang 15(1994)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 96] [p. 96] Light Verse [pagina 97] [p. 97] Loflied op het lied Jan Boerstoel Al in de oertijd zongen duistere druïden hun toverzangen in de volle maneschijn en in Egypte zong men bij de piramiden, terwijl de oude Grieken zongen van de wijn. Des avonds in het licht van walmende flambouwen zong keizer Nero liefst een zelfgeschreven lied en de Germanen zongen over bier en vrouwen; alleen de Friezen zongen toentertijd nog niet. En later zong men in Parijs, Berlijn en Londen, en in Italië daar deed men het zelfs graag, zozeer dat daar de opera werd uitgevonden, die honderdduizenden bekoort tot aan vandaag. Heb ik te véél op, heb ik te véél op, heb ik te véél op, maar wat is te veel? Zet ik een keel op, zet ik een keel op, zet ik een keel op en wat voor een keel! Zing ik van helden en zing ik van schurken, dikke sopranen in vliesdunne jurken, komische kappers en woedende Turken, die ik con brio hun harem ontsteel... Wat een keel! Wat een keel! En al gauw is geen glasruit meer heel! Maar wie zich prettig muzikaal wil gaan ontspannen en geen behoefte heeft aan drama en aan bloed, wie valt op mooie meisjes en op knappe mannen zit bij een operette ook wel goed. De koeien zijn drachtig en zwak is het vlees en feestelijk bollen de decolleté's, de wijn is weer fijn en het bier is weer best en menige dorst is nog lang niet gelest. Als helblonde Gretl verschijnt in de zaal haalt Hansl zijn alpenhoorn uit zijn foedraal en dan wordt het lachen en dan wordt het pret, daar hoog in de Alpen en ver van ons bed. [pagina 98] [p. 98] En wie gebukt gaat onder sombere gedachten als hij de boze wereld om zich heen beziet, kan in het levenslied een woord van troost verwachten, dat maakt, dat hij er toch een beetje van geniet. Beter dan de allerbeste hoofdpijnpoeder, als je depressief of sikkeneurig bent, werkt een lied over de rimpels van je moeder of je vader die zijn kind nooit heeft gekend. Overal wordt er gestorven en gescheiden, om nog maar te zwijgen van het dierenleed, maar een lekker driekwartsmaatje medelijden brengt je zingend bovenaan de hitparade. Toch zoekt een nieuwe tijd naar nieuwe uitingsvormen, ook de muziek krijgt af en toe een nieuw gezicht, kijk naar de kids die thans de podia bestormen, die zijn vaak house-verslaafd en ook wel rap-gericht. Moet je horen, brother, weet je waar ik aardigheid in heb? Om de wereld te bezingen op de wijze van de rap, om te rappen op de struggle en de strijd om het bestaan, maar het mag natuurlijk ook wel over mooie meiden gaan. Nou, dat red je niet op wijsjes van het ouderwetse slag van zo'n vogel als die Mozart of zo'n asshole als die Bach, en dan heb je ook al weinig aan de shit van Archie Shepp, nee, die dingen vragen om zo'n bloody motherfuckin' rap! Maar wie een dagje ouder is, maar nog geen tachtig, die schiet nog steeds bij jankende gitaren vol, al sinds de jaren vijftig onverwoestbaar prachtig: de ijzersterke goeie ouwe rock 'n roll! Rót óp met je opera en je operette, ben je van de pot gerukt om dat op te zetten! Rót óp met je levenslied en je levensleed, stop die maffe rap van jou ook maar in je reet! Hard rock wil ik horen, hard rock wil ik horen, harde rock 'n roll en anders niet! Hard rock is het einde, hard rock is het einde, hard rock is het einde van het lied! Vorige Volgende