De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 78]

In memoriam^*
Drs. P

Attentie, erudieten en aestheten!
Ziehier een ode, uit mijn ziel gereten
Ik hakte met dit bijltje (deze aks)
Al vaker, doch ditmaal wel zeer verbeten
(En wie het hier betreft, verneemt u straks)
Waarbij ik melding maak eens ongemaks -
Een tekstuele handicap, te weten
Dat weinig onopvallend rijmt op Sax

Welnu, ons onderwerp blijkt Sax te heten
(A.J.) Adolphe Sax; hij placht te eten
En drinken - glaasje wijn, een paar cognacs...
Dat is normaal, dat mogen wij vergeten
Maar 't was in de beoefening zijns vaks
(Ach ja, zo'n tweede naamval heeft iets zwaks)
Dat hij zich met de kundigsten kon meten
En onuitwisbaar is de roem van Sax
Ik ben vooral dit jaar van hem bezeten
Ik voer hem op met vreugdevolle kreten
In media, per telefoon en fax
Wellicht nog ooit op andere planeten
Dit doe ik frank en vrij, niet achterbaks
Maar met de ongeremdheid eens kozaks
Hij was, vulgair gezegd, om op te vreten!
(Hysterisch word ik altijd van die Sax)

O lezer (es), ik ben bepaald niet laks
Maar 28 regels is mijn tax
Ziedaar, ik heb me van mijn taak gekweten:
Een jubileumtekst gewijd aan Sax

* (Antoine Joseph) Adolphe Sax werd geboren te Dinant (B.) op 6 november 1814 en stierf op 4 februari 1894 in Parijs (Fr.). Evenals zijn vader produceerde hij metalen blaasinstrumenten, waarbij hij tal van verbeteringen aanbracht. Zijn uitvinding van de saxofoon (die aanvankelijk veler afkeer wekte) maakte hem onsterfelijk. Naast de saxofoonfamilie van 7 modellen ontwikkelde hij o.a. de saxhoorns. Hij gaf onderricht aan het Parijse Conservatoire en schreef een leerboek over de saxofoon en diens bediening.