De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 58]

Groningen
Drs. P

De Grote Markt in Groningen bevat een hoge toren
Martini is de naam; u zult er nog van horen
De plaatselijke dames en de ingezeten heren
Zijn zeer aan hem gehecht, en graag bereid daar weer te keren
Dan staan ze diepbewogen op de eeuwenoude keien
En spreken zij met galm en wijding als in Vondels reien
Het ligt niet in hun aard om de bevolking op te ruien
Ook schenken zij geen aandacht aan de dommen en de luien
Zij zijn tevreden als een baby in een schone luier
En ik? Ik deel in hun geluk terwijl ik langs hen kuier
En soepel functioneren oog en oor, gewricht en klier
Ik ruik, al klinkt dat onwaarschijnlijk, ook de geur van vlier
Ja, heel het leven neem ik waar als door een rozig vlies
Ik voel mij vorst. ‘Ik eveneens,’ zo spreekt het, ‘als ik vries’
De interruptie is niet zeer ter zake, naar ik vrees
Helaas, de geest is dikwijls zwak - en trouwens ook het vlees -
Terwijl er mooie dingen zijn, alom en bij de vleet
Als goud en zilver (of, indien te duur, doublé en pleet)
Wat niet wil zeggen dat ik voor vertoon en glitter pleit
Mijn zegen voor een ieder die fuguurzaagt, haakt of kleit
En à propos, van klei naar bouwsteen is de stap maar klein
Ziehier dan weer die toren op dat noordelijke plein