De Tweede Ronde. Jaargang 6

[p. 33]

Drie gedichten
L.F. Rosen

De NV Kindervreugd kijkt om

Het was een goed jaar in de windhandel. Het stof
vertoeft tot okselhoogte opgehoopt thans elders.
'k Geeuwde dat het waarachtig stormen leek. Wat dof
was ging blinken onder mijn vorstelijk gekruide
levensadem. - 'k Laat het nu tochten in de kelders
van het pand en werk een laatste stofnest naar buiten.

Het pronkstuk van de firma houdt zich daarin schuil:
Een volrijpe storm van stank, het resultaat van
de jaren dat ik te boek stond als klein huisvuil
en het ongedierte bij mij op krachten kwam.

Voor 'k er een pond van had was mijn vlees al bedorven.
Het is slechts stank die de tand des tijds overleeft
en het besef dat daarvoor iemand is gestorven
en het besef dat je dat jezelf nooit vergeeft.

Met dank aan Melville

Pijnlijk mooi is Achab. Achab is een kerk waard.
Achab is een triomf. Tussen zijn schouderbladen
wil ik overnachten. De zon uit zijn nekharen
zien klimmen en 's avonds zien dalen in zijn baard.

- Het zal wel met de hoon der blinden overladen
worden dat mijn hart uitgaat naar een man op jaren -

[p. 34]

 

Zijn schedelgewelf is het dak van mijn bestaan

 

en zijn voeten alles wat mij bindt met de aarde.

 

 

 

Ben ik het noorden kwijt, kan ik blind op hem varen.

 

Mocht hij op een granieten schim te pletter slaan:

 

De koers is bepaald, zijn leven is geen voorwaarde.

 

O mijn kapitein komt in geen graf tot bedaren.

Franciscus op het slachthuis

Ik ben hier aangesteld als huisprofeet. Geen Moses.
Ik mag graag schertsen dat ik het uitbeenmes ben
van het vleesgeworden woord. Een gezonde dosis
luim en scherts tegen de dierlijke ernst stelt men
op prijs en liever een lachsalvo dan een vloek.
'k Ben geen verloskundige, bittere profeet.
Het zijn geen nooddruftige zielen die ik zoek
noch is de aandacht die men aan het vlees besteedt
mij een gruwel. De buldertoon die ik soms aansla
is maar vanwege het gedreun van vallend vee.
Dat schietmasker en vleeszaag de regalia
zijn van de worstvorsten van dit huis waarmee
zij de runderen onderworpenheid afdwingen,
ik weet dat de dynastie hiermee valt of staat.
Dat de dieren achter hun zachte maskers zingen
en dat niemand dat hoort, is waar het mij om gaat.