De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 130]

Vier ollekebollekes^*
Drs. P, Jean Pierre Rawie, Ivo de Wijs en Driek van Wissen

Mm... dat ruikt heerlijk, zeg!
Kenau S. Hasselaar
Was met een neiging tot
Kookkunst behept

Haarlem spreekt nóg van haar
Hellebaardiersfondue
Volgens een eigen
Gezellig recept

Ay mijn Egidius

waer bestu bleven vrient

dat was gheselscap

so goet ende fijn

dat het gherecht sceen en

Godebehagelijc

dat het tegader

ghestorven sou sijn

* Tien jaar terug bijna - tja, tempus fugit hè? - kwam een verrassende versvorm hier aan; dat is de schrandere abonnementhouders van dit kwartaaltijdschrift vast niet ontgaan. Maar voor de anderen: wat ons geschonken werd - zonder geschreeuw maar met des te meer wol - dat was het prille doch hemelbestormende ollekebolleke (ook wel olbol).
Elke taalminnende lezer of uitvoerder die hiermee kennis maakt, is op de duur weg van de strakke en ultradoelmatige, nieuwe en toch zo klassieke structuur.
(Zeker - die zuivere, technisch veeleisende vorm ondervond heel wat zure kritiek van het aanstellerig onbegenadigde, vormloze dichterscafeetjespubliek.)
Nu weer terzake dan. Hier heeft u voorbeelden (weinig, maar redelijk recht overeind) uit een goed boek, genaamd Dartele dactylus dat bij de firma Bert Bakker verschijnt. Of het ontspanning dan wel openbaring is: open dit boek, en dan pakt het u wel... dit levenslustige, nietmeerwegdenkbare, staatsprijsderletterenwaardige spel. (Drs. P)

[p. 131]

Droevige moederpoes,
zou het niet troostrijk zijn
als U vanochtend
een vogeltje ving,

o mijn neerslachtige
dubbelgepuntmutste
radarbesnorde
en hemelse Ping?

f. ten harmsen van der beek