De Tweede Ronde. Jaargang 5

[p. 67]

Twee gedichten
Peter Verstegen

Natuur

Lelie die geurt,
merel die weer
ijl tureluurt,
water en vuur,
onweer dat zwaar
striemt, zon die streelt -
het is allemaal
pure natuur.

Maar mensenaard
leeft niet voor een doel
van de aarde geleerd,
is vol van ziel
en zelfgevoel,
aardt niet maar wil.

Tweeheid

Te zijn vertwijnd
geeft zekerheid
zolang niet één
het meest wil zijn.
Dan ondermijnt
de onmacht van
het zwakste deel
meteen de kracht
van het geheel
en breekt de lijn.