De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 105]

Ikaros
Aldert Walrecht

Ikaros echter schiep zo veel behagen in het vliegen, dat hij
de vermaningen van zijn vader vergat in het verlangen steeds
hoger te stijgen. Maar toen hij daardoor te dicht bij de zon
kwam, begon de was van zijn vleugels te smelten...

Ovidius: Metamorfosen

Wie uit de doolhof van het zijn
met al zijn waren weg wil wezen,
neme wat was (je kunt het lezen):
hét middel om weer bij te zijn.

Wat was doet je gevleugeld zijn,
dit waren voert tot hoger wezen,
je ziet de zon - Zeus zij geprezen -
je komt steeds dichter bij haar schijn.

Maar steeds maar stijgend wordt wat was
van vaste stof tot slijm'rig vocht:
had je maar nooit de schijn gezocht.

Want schijn bedriegt. Je weet dat pas
als je, gekortwiekt door de zon,
neerstort en ziet waar 't zijn begon.