De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 83]

Versvorm^*
Drs. P

Sestina

U ziet hier, leuk hè? een sestina staan
Een rijmende nog wel, al hoeft dat niet
Maar rijmloos zou het minder sierlijk wezen
Want dit is geen gedragen of bevlogen lied
Het is lectuur; dus komt het er op aan
Dat die zich ietwat lekker weg laat lezen

De woorden (als u even mee wilt lezen)
Die aan het einde van de regels staan
Zijn minder pluriform dan in een lied
Het moeten steeds precies dezelfde wezen
Bijvoorbeeld niet treedt telkens op als niet
Geniet of eboniet, dat gaat niet aan

Er is daarom niet veel opwindends aan
Om zo'n sestina door of voor te lezen
Hoe onkunstzinnig het dan ook mag staan
Ik zie nog liever een huisbakken lied
Met waanzin over weduwen of wezen
Maar goed, daarover hebben we het niet

O ja, gepaard rijm mag hier ook al niet
Sestinavolk heeft daar een hekel aan
Nu blijkt hier, als u goed kijkt, wezen-lezen
Gepaard en wel dus, in 't envoi te staan
(Daar komt weer dat verrekte rijmwoord lied)
Als sluitstuk, dunkt me, mag het er wel wezen

Kom, laat ons eerlijk zijn, het loont in wezen
De moeite en de vindingrijkheid niet
En dat ik deze vorm niet uit kan staan

* Uit de bundel ‘Handwerk voor plezierdichters’ die mei a.s. verschijnt bij Uitg. Bzztôh.

[p. 84]

 

Was in mijn eerste woorden al te lezen

 

Zes strofen plus envoi - het tikt wel aan

 

Toch wordt het nooit een echt verhaal of lied

 

 

 

Of wel? Veronderstel, dit is een lied:

 

Waar zijn zij thans, die eens de weg mij wezen?

 

In 's levens loterij trok ik een niet

 

Al trek ik mij het lot van derden aan

 

Van Congo-, Ango- en nog veel meer -lezen

 

Ik blijf alleen - geen Hindu ziet me staan...

 

 

 

Een mooi (laat staan bezield of lustig) lied

 

Is 't zeker niet, en kan het ook niet wezen

 

Dus raad ik aan: nooit maken, hoogstens lezen