De Tweede Ronde. Jaargang 3

[p. 70]

Albion en andere gedichten
Nelis Klokkenist

Albino^*

Als krijt zo wit tijgt welgemoed
De Brit het zonlicht tegemoet

en keert met veertig graden koorts
naar huis terug rood als een toorts.

In deze staat te bed geraakt
is hij weer wit als hij ontwaakt.

Wel krijgt hij voor zijn levensmoed
per zomerdag één zomersproet.

Wordt half zijn land ook zwart of geel,
de Brit blijft wit en dat geheel.

Ziet u iets wisselend roods en wits
dan is het hoogstwaarschijnlijk Brits.

* Door een desastreuze correctiefout in het vorige nummer werd de clou van het gedicht Albion teniet gedaan. Wij hopen door herplaatsing in dit Britse nummer de geknakte gezondheid van de gedupeerde zanger weer overeind te krijgen. (Red.)

Droom en werkelijkheid

Wie droomt van 't wonder samenspel
van roos, jasmijn en nachtegaal
in nachten die van maanlicht hel
zich vullen met Homerus' taal,
gaat dikwerf met zijn langste benen
uit het moderne stink-Athene
ten schielijkst aan de haal.

[p. 71]

Right or wrong my country

Ik vlieg per KLM normaal
uit vaderlands fatsoen.
Want om de purser en het maal
hoef je het niet te doen.

Ik at er kip - of was het meeuw? -
die nooit nog had gevlogen.
De purser, ongelogen,
vloog al langer dan een eeuw.

Toch - zij de purser even sleets
als smakeloos zijn hoen,
'k vlieg koppig KLM, nog steeds,
uit vaderlands fatsoen.

Vroegrijp (Een lied van Heb en Wezen)

Gevraagd ‘wil jij geen flinke jongen wezen?’
gaf hij terug, terzake en gevat:
‘Geliefde ouders, mijn probleem in dezen
is dat ik liefst een flinke jongen hád.’

Final therapy

Trof Maso-Will wel zo'n eng lot
toen Sado-Bill hem doodsloeg met de riem?
Getuigen willen 't anders, want - bij God -
in 't stervensuur werd hij herboren van genot:
Zijn doodskreet bij de laatste striem
had meer weg van een primal scream.