De Tweede Ronde. Jaargang 1

[p. 77]

[Gedichten Ron Mooser]

Zettertje
Ron Mooser

En elke donderdag gebeurt het weer,
het bladeren in je Vrij Nederland,
totdat je bij het blad bent aangeland
met aanbod, wensen, klacht en hartezeer.

Je leest - en hoopt dat je niet wordt gestoord -
en zoekt de klacht van 't aanverwante hart,
dat net als jij van eenzaamheid versmart
en hoopt dat dit nu eind'lijk wordt gehoord.

Je vindt... en schrijft een ‘lieve vriend, ik ben’,
en soms ook een ‘ik voel het net als jij’,
een hoopvol ‘nu nog ik, maar morgen wij’,
met lijf en ziel een noodsein met een pen.

Waarom toch wordt dit noodsein nooit ontvangen
en blijf je met dat gloeiende verlangen?

[p. 78]

Château en Espagne

Ik heb van woorden een kasteel gebouwd,
net groot genoeg om samen in te wonen;
het wachten is op jou: ik wil je tonen
dat ik, niet vlug vergank'lijk, van je houd.

De fakkels zingen zachtjes in de hal
van marmerlach en lippenrode kleden;
de kamers zijn gevuld met glansvol heden
en spiegels tonen toekomst van kristal.

De mooiste kamer heeft een hemelbed
van glas en blauwe, ruisende gordijnen;
de lakens, kussens zijn van droom - de mijne -
en zijn met kanten kusjes afgezet.

En in die kamer lig ik nu en wacht...
maar jij blijft weg: ik slaap alleen vannacht.