Het tweede deel van de nieuwe Overtoompsze markt-schipper, of vermaakelyke Leidsze Kaag

Zynde Vercierd met de allernieuwste en aangenaamste Melodyen en Gezangen

De ongestadige Minnaar.

Stem: Als ’t Begind.

NIemand hoeft zig vreemd te houwen,
Schoon ik al wat dikmaals Vry,
Dat men my nog niet ziet Trouwen,
Het is maar uit Laggerny,

[p. 76]

 

Want die ik het laatste zie,

 

Ik het allermeest myn Dienst aanbie,

 

Want ik meen telkens te veranderen,

 

Mits ik voor het Huwelyk vlie.

 

 

 

Gisteren zag ik een Bruinette,

 

Die my byster wel beviel,

 

Ik boog my onder haare wetten,

 

Ik noemde haar myn tweede Ziel,

 

Maar doen zy was weg gegaan,

 

Was de Liefde haast gedaan,

 

Want ik dagt daar zyn wel anderen,

 

Mits ik tragt telkens te veranderen,

 

Het nieuwste staat my het beste aan.

 

 

 

Heeden heb ik weer myn Zinnen,

 

Op een mooy Blondje gesteld;

 

Dog ik zal haar niet lang Minnen,

 

Zy houd my niet in haar Geweld;

 

Zy blyft zo lang in myn Zin,

 

Tot ik weer een ander vin;

 

Ik ruil de een teegens den anderen,

 

Van Daag meen ik nog te veranderen,

 

Ik wil niet Kwynen door de Min.

 

 

 

Noem ik dan ’s Avonds na den Eeten,

 

Haar de Liefste die ik Min,

 

’s Morgens ben ik het al vergeeten

 

En stel haar weer uit myn Zin;

 

Daarom is zy veel te slegt,

 

Die gelooft al wat ik zeg:

 

Ik Vry de een en hou ’t met anderen,

 

Want ik meen telkens te veranderen,

 

Een te hebben is al te slegt.

[p. 77]