Het tweede deel van de nieuwe Overtoompsze markt-schipper, of vermaakelyke Leidsze Kaag

Zynde Vercierd met de allernieuwste en aangenaamste Melodyen en Gezangen

[p. 14]

Een Ameureus Lied, tusschen Damon en Philida.

Op een aangename Vois.

PHilida was neer gezeegen,
In de schaduw van de Zon,
Met haar Keurslyf half Ontreegen,
Digt by een klaar Waterbron
En zy Droomden overluid,
Dat zy met den Herder Damon was de Bruid:
Damon kust, Naar uw lust,
Want uw Minnebrand moet zyn geblust.

Damon, die dat zoete Droomen,
Had verstaan van woord tot woord,
Is terstond by haar gekoomen,
Dat heeft zyn jong Hert bekoord
En zyn jong Hertje dat lilt en beeft,

[p. 15]

 

Om dat hy de assurantie niet en heeft

 

En hy Zugt, Dat de Lugt,

 

Wedergalmt van zyn ongenugt.

 

 

 

Wel, sprak hy, wie heeft zyn Leeven,

 

Zulk een Blooheid meer gezien,

 

Waarom in ’t Verdriet gebleeven,

 

Blooheid wilt dog van myn vlien:

 

Hier op bekeek hy zyn Philida,

 

Alderschoonste, zey hy, zonder wederga,

 

Mogt myn lust, Zyn geblust,

 

Dan was Damon zyn jong Hert gerust.

 

 

 

Hier op ging hy haar lief koozen,

 

Zy ontwaakten, met angst belaan,

 

Schaamte pronkt met roode Roozen,

 

Als zy Damon daar zag staan:

 

Ach! zey zy, Herder Damon ziet,

 

Ik ben tot uw Wil; Doe wat de Min gebied:

 

Doen Bezweek zy aan een Beek

 

En haar roode Kaakjes wierden bleek.

 

 

 

Straks met Honderd Duizend Kusjes,

 

Heeft hy zynen Brand Geblust

 

En voldeed zyn Minnelusjes,

 

Doe was zyn jong Hert gerust:

 

Hy drukte beide haar Borsjes bloot,

 

Haar rooder Mondje hem een Kusje bood,

 

Toen de Zon, onder gong,

 

Scheiden zy beide van de Bron.

 

 

 

Philida begon te Zugten:

 

Ach! ach! wat is myn geschied;

 

Damon sprak, Lief wilt niet dugten,

 

Gy zyt die myn Ziel gebied;

 

Ik zal u eeuwig zyn Getrouw,

 

En Eeren als een Man zyn Vrouw,

 

Zo dat zy, Alle bey,

 

Stelden de zwarigheid aan een zey.