Turias ende Floreta

Hoe Turias den coninc Diacolo inden camp verwonnen heeft ende doot gheslaghen.

ALs die coninc Diacolo dat hoorde, hadde wel gewilt dat hi den camp noyt beroepen en hadde, ende Turias sprac tot hem seggende. Heer coninc maect u gereet om uwe eere

[p. 39]

te beschermen, want ic die ghene ben die des conincx Ados oneere wreken sal. Vrient ghi vermeet u grote dingen, sprac Diacolo, maer inden campe salmen sien hoet gaen sal. Heer coninc ghi segt waer, sprac Turias, want men kint die vromicheyt¹⁾ aen die feyten. Nae desen sijn die twee ridders ontrent tercie tijt²⁾ int perck gereden beginnende den camp, op malcanderen elck drie seer groote lancien brekende met sulcker cracht dat die peerden onder hen buychden, so dat si beyde seer raschlijc afstaen moesten te voete. Terstont als si te voete waren, liepen si tot malcanderen slaende, so dat alle die ghene diet saghen verwonderden, die helmen waren tot veel steden³⁾ gheblutst, ende die schilden ghecloven. Turias pantsier was menichsins⁴⁾ gheschuert, ende hy tot veel steden ghewondt. Maer die coninck Diacolo was ghesondt, ende sijn pantsier onghescheyndt⁵⁾, want het was betoovert, toebehoorende den keyser diet hem gheleent hadde om den camp te vechten, ende twas sodanich van crachte datmen den ghenen diet aen hadde niet wonden en conde want het was so sterc datmen met geen sweert noch wapene daer door slaen noch steken en mochte. Ontrent der noentijt die keyser compassie hebbende op Turias die seer mishandelt was, ende vanden bloede sijnder wonden heel root, geboot den iugen⁶⁾ dat si den camp opnemen⁷⁾ souden, want die ridders malcanderen genoech ondersocht hadden. Door dit bevel des keysers sijn die iugen tot den ridders gegaen die si van malcanderen ghesceyden hebben, henlieden dbevel des keysers vertellende. Dwelck Turias verstaende sprac seggende. Ter genaden des keysers wil ic mi gheerne stellen, maer niet voor dat een van ons tween vanden live

1) Dapperheid

2) Tertia hora, het derde uur, d.i. 's morgens te 9 uur

3) Op veel plaatsen

4) Op velerlei wijze

5) Ongeschonden

6) Juges, (kamp)rechters

7) Doen ophouden

[p. 40]

berooft is. Met dese antwoorde sijn die iugen wten percke gegaen, ende de ridders hebben den strijt wederom bestaen met so fellen slagen dat het vier wten helmen spranc ghelijc oft si invierich¹⁾ hadden gheweest, des die keyser sprac totten coningen die bi hem waren segghende. Wat segdi ghi heeren van dees twee campioenen, de welcke vanden tween dunct u datter doot bliven sal, daer op si alle tsamen antwoorden datter Turias bliven soude hoe wel dat hi nochtans seer vrome slaghen sloech, want sijn harnasch te veel steden ontwee gheslaghen was ende hy seer ghewont. Die coninck Diacolo den ridder Turias also gewont siende sprac tot hem segghende. Heere nu kenne ic u vroomheit ter wapenen die ic van u heb hooren vertellen die meerder in u is dan in anderen ridders, dwelc ic wel mercke aen mineri helm, aen mijnen schilt, maer niet aen mijn lichaem, ende ic dencke dat ghi ooc wel ghevoelt oft ic eenige feyten van wapenen can, dwelck ic u noch beter te kennen geven sal met mijn sweert in u lichaem. Ghi segt seer wel, antwoorde Turias, maer en haddy dat pantsier niet aen ghi sout anders spreken, ende al ben ic mismaect van bloet mijnder wonden en weest daeromme niet truerich, want ten eynde vanden stride salmen sien wie dye eer ende prijs behouden sal. Ghi ghevoelt alree wel sprac die coninc Diacolo dat ic die eere behouden sal. Die keysere, die coningen ende alle dander grote heeren meenden dat si onderlinge den peys tracteerden²⁾, des de iugen tot hen quamen om dat te vernemen. Turias dat merckende sprac. Here wi hebben te lange sprake gehouden. Met dien sloeghen si op malcanderen so fellen slagen dat alle de ghene diet sagen verscricten. Als Turias sach dat hi den coninc niet wonden en conde so sterc was dat pantsier, heeft hy hem in sijn armen ghenomen so langhe met

1) Gloeiende

2) Over den vrede onderhandelden

[p. 41]

sulcken cracht tegen hem worstelende dat hy hem ter aerden werp hem so veel grote sware slagen metten sweerde ghevende dat hi sijn lichaem swaerlijc blutste¹⁾. Doen sprac die coninc Diacolo tot Turias seggende. Ic en weet niet hoe onsen strijt eynden sal, ten si door mirakel van God. Dat weet ic wel sprac Turias, dat ic u doode oft ghi my, oft dat ghi wederroept donrecht dat ghi den coninc Ados opgheseyt hebt, ende also suldy altijt met oneeren leven, anders geensins en sal onsen strijt gheeynt worden, dan door een vanden twee voornoemden saken²⁾, daerom laet ons des een eynde maken, want tis schande dat wi dus lange rusten in die presentie van so veel eelmans als hier tegenwoordich zijn. Doen bestonden si den derden oploop ende van dier tijt voort was die coninc Diacolo zijn macht verliesende. Dwelc Turias merckende gaf hem so veel sware slagen deen na dander opten helm dat hi hem tgevoelen dede verliesen, dat hi ter aerden doot viel int harnasch versmacht vanden slagen die hem Turias gaf, so dat hem noyt druppel bloets wt den live en liep. Als Turias sinen viant doot sach hief hi sijn handen ten hemel onsen lieven heere danckende. Die menige³⁾ was blijde vander doot des conincx, want hy een seer hoveerdich wreet coninc was, ende die zommige hadden des rouwe, ende aldermeest de keyser, want hi hem gunstich was ende seer beminde.

1) Kneusde

2) Oorzaken, redenen

3) Menigeen