De Tsjerne. Jaargang 13

[p. 257]

[Nummer 10]

Durk van der Ploeg:
Nocturne

boar Afke

de nacht wurdt
wyt en taestber
en yn de âlde stien
forsuorre ûnder 't grien
fan klimmer
stiet as in
roazebêd by 't simmer
it moarmer yn 'e
muorre

de moanne
stiicht to nacht
as in fine skyl
en skriuwt mei
frjemde fegen
blaubleke streken
oer it bêd
skossen lizze
spegelglêd
yn it tún
en yn de wite
streamen
leit de nacht
to dreamen
op it paed

oer it saed
de tsjustre welle
lûkt skou in skaed
en skjirret
it wetter
wite ieren
yn it meagere
moarmer

dan set de nacht
syn fingers
yn 'e groeden
fan de skimer
en siket hoeden
in lêste hâldfêst
yn 'e smelle foege
fan 'e moarn.