De Tsjerne. Jaargang 12

[p. 224]

D.A. Tamminga:
Doctoranda Wierema

Myn namme..? Doctoranda Wierema,
Docente Botany en Physica.
't Is idéáél studearjen simmers op sa'n eilân!
Hwant alle jierren wer bin ik, au fond,
de spil fan 't Biologyske Stasion,
as d' eilânsboeren piele en haeije yn it haeilân.
Al myn fakânsjes wurkje ik hjir op Skylje,
myn proefskrift oer ‘IT SE-WIER’ is noch lang net ré.
It sé-wier... ja, de bearzerûchfamylje!
Dat is om sa to sizzen nou myn ‘specialité’.

- 'k Bimuoi my net mei èlke plant of dier,

o né, myn stúdzje is en bliuwt: it wier!

Ik swalkje mei myn netsje

by sé of by in sleatsje,

sa skep ik de geheimen op fan 't griene tekkenflaech.

Ik fiel yn hert en nieren:

de fuortplanting fan wieren

dat is foar my al jierren lang dè greate libbensfraech.

En sit ik hjir soms ûren

troch lins en loup to loeren

nei hwat der microkosmysk bart

yn 't wetter fan ús séën,

dan boeije my gjin haeijen

noch hegere planteskaeijen,

it binne de wieren, 't binne de po-ta-mo-ge-to-na-céën!

Langlêsten op myn Famkes-H.B.S.
bihanle ik ‘it Séwier’ yn myn les,
ik joech in exposé fan Genus en fan Sexe.
Doe lei sa 'n ding fan amper fyftjin jier
harsels in krâns fan séwier om it hier
en sei: ‘Ik bin de sémearmin en Juf de hekse!’
Ik joech de klas in ekstra repetysje,
hwat haw ik kett're, o, ik spuide al myn gal!
Dy jeugd fan hjoed-de-dei? Hat gjin ambysje,
ja foar de bee-bop of - noch slimmer - foar de rock an' roll.

- Dêrom haw ik op Skylje myn fortier

en spesialisearje my op... 't wier!

(refrein as by 1e kouplet)

[p. 225]

 

Skielk as ik promovearje, en ik bof.

 

dan wurd ik assistante by in prof,

 

dan kin ik nei de wieren hieltyd djipper dolle.

 

Ik sjoch my troch Europa op tourné

 

mei lêzingen oer de Sargossa-sé...

 

Hwat soe ik fan d y sé graech alles witte wolle.

 

Mar mocht dat idéael foar my net wanke,

 

dan piel ik op dy skoalle mar sa'n bytsje troch

 

mei Heukels en mei Van der Ploeg en Franke,

 

wol aerdich, hear! Mar och, it bliuwt skoalmasterich gedoch.

 

- Dy blomkemannen witte net in spier

 

oer 't sexuële libben fan it wier!

 

 

 

Ik swalkje mei myn netsje

 

by sé of by in sleatsje,

 

sa skep ik de geheimen op fan 't griene tekkenflaech.

 

Ik fiel yn hert en nieren:

 

de fuortplanting fan wieren

 

dat is foar my al jierren lang dè greate libbensfraech.

 

En sit ik hjir soms ûren

 

troch lins en loup to loeren

 

nei hwat der microkosmysk bart

 

yn 't wetter fan ús séën,

 

dan boeije my gjin haeijen

 

noch hegere planteskaeijen,

 

it binne de po-

 

it binne de ta-

 

it binne de mo-

 

it binne de ge-

 

it binne de to-

 

it binne de na-

 

it binne de po-ta-mo-ge-to-na-céën,

 

it binne de po-ta-mo-ge-to-na-céën.