De Tsjerne. Jaargang 8

[p. 289]

Fedde Schurer:
Jozefs dream.

foar Rixt.

En ik dreamde, wy wiene op it lân
Mei it lêst fan 'e risping dwaende
Wylst it goud fan 'e sinnebrân
Yn it westen al sêft toraende.

En ik dreamde, ik bûgde my del
Om de bân om myn skeaf to draeijen
En dreamende waerd ik kjel
Om dy stikmannich simpele raeijen.

En ik dreamde, ik kaem forheard
En skruten op 'e ikker nei foaren,
Hwant myn eangst en myn freze wie great
Foar it rjochtelik oardiel fan de oaren.

Ik dreamde, de straf soe swier
Oer myn skuldige holle stoarte,
Hwant elk wie hjir bannich yn 't spier
En ik hie myn dei forboarte.

Dêr stiene hja njonken elkoar
Us skeaven yn rjochte rigen,
Doe forweegden hja ien foar oar
Om dimmen foar mines to nigen.

En ik dreamde dat út myn skeaf
Rju bloeijende roazen sprongen
En dat yn it simmerleaf
In klyster bigoun to sjongen,

Oer it lân as in dreamesé
Stige de jountiidsdampen,
Mar de seal foar it feest is al ré
En dêr binnen barne de lampen.

En in stimme seit helder en tear:
‘De leafde is mear as robinen’ -
En in hân set it feestmiel klear
En in hân slút hoeden de blinen.