Trotwaer. Jaargang 25

[p. 166]

[Nummer 4]

Harmen Wind

It lêste ein

In grut momint: fjouwer stokâlde
famkes fytse sûnder oare helten yn
'e wyn op foar myn finster del. Op
harren antlit fjochtet wurgens mei de
foarsmaak fan De Gouden Karper.
De loft set oan. Noch in
healoere faasje hâlde.

Deun efter harren rydt attint
de lykwein mei de gladioalen.

[p. 167]

Help

Lit my ûntstean yn wat ik
meitsje: skytskjinne strânljippen
dy't mei de bek fol ferrie de
greide regeare. Fûleindich libben
yn útstrutsen swartwyt dat soarget
foar oarder en himet nei macht.
In ivige gjalp jout gjin lûd
en ivich fleane is hingje.

Belibje myn wurden, blaas amme
yn myn byld en war dy, war dy.

[p. 168]

Foarskrift

Us boarre Bobo leit de swarte kop
op dizze leechte, sjocht my
noch in amerijke út
'e hichte oan
en jout him
kroanend
del.

Ik wit
myn plak
en skriuw myn
weitsjen dimmen
om syn drôgen hinne.

[p. 169]

Foarbyld

Sa't de einen it diene: koppen op en
del as opwynbisten, de jerke fart syn
rûntsjes om it wyfke, raamt har, hâldt
har mei de snebbe by de nekke ûnder
wetter oant se omtrint smoart en komt
omheech, skoddet mei de kont, slacht
mei de wjukken, kwekkert dat it sta seit,
om har as in âlde krante driuwe te litten...
Ik hie it al sa faken sjoen.

Mar Sipke koe wol mear sizze:
boppe, op it grutte bêd, hoden
de oerklaaide tekken en it Dútske
lekken har alle dagen katoen.