Trotwaer. Jaargang 18

[p. 147]

Eppie Dam
Dampich is de nacht

Dampich is de nacht en fol tsjinstridichheden:
eangstme en opteinens, huver, twifel, fjoer.

Ien hielal fan net te folgjen tinzen
sweeft my troch de holle
yn in hieltyd wikseljende glinstering,
in kâlde kermis, gleon fan ketsebaljend ljocht.

It mealt my fan ferlangsten
dy't in minske inkeld dreame kin,
net beneame kin, mar lykwols wurd ha wol
út wat er earne en te'n djipste tocht.

Ik skriuw de rânen fan de krante koartsich fol:
in suver net te lêzen koartskrift
dat my nei it libben stiet
mei poatige tentakels.

Moarn sil ik myn waansin dekodearje
en myn typmasine mei de gek beslaan
as ik dizze nacht besward ha
en werombrocht ta in helder eagenblik:

in fers mei krekt deselde klearrichhyd
as fan in stjer dy't út 'e gaos berne is.