Trotwaer. Jaargang 16

[p. 150]

Cornelis van der Wal

Berte

Waarm en weak it fiskbegjin.
Sinneleaze hoale dy't oan bonken hinget;
út syn bûtenierdske eagen
streamt lykwols ûndersykjend ljocht.

In útwrongen ingel raast op kâlde wite lekkens.
It sêfte weefsel skjirret
syn jit hillige hûd.

Rûne blauwe wurden rôlje út gatten
dy't yn glimkjende hollen sitte en sakje
troch de sloarpjende trachter,
syn weake plasse.
Foarmje de earste koarste.

[p. 151]

Oergong

Magesoer baarnt gatten yn dyn skaadzjende harsens,
sadat stjerren sichtber wurde
en grimmitige goaden dy't mei parsjende
stjonkteannen sinnebloed út dyn lichem drukke.
in spûns fan droech sûgjend sân
jout dyn libben troch oan it ranende fjoer
en út 'e himel daalt in switterige hân.