Trotwaer. Jaargang 16

[p. 144]

Baukje Wytsma
Lyts palet

De skilder

Hy skildere it net te heinen lûd,
de net te kearen tiid. Hoe ûnbedimber
wie syn langst nei it ûnmjitlik
himelblau. Losbannich frij socht hy
om wat it each net sjen kin en it
ear net hearre. Sa hat hy him ûnt-
dien fan libjen en fan stjerren en
waard him lang om let it ûnfergonklike
ferklearre.

[p. 145]

Stillibben

No leit it libben stil, der is gjin tiid.
Njonken it oanrjocht noch de lêste boere-
koal, sa fan de tún. De earste maaitiids-
wyn strykt oer de wite krookjes. De katten
sliepe wer en der is gjin ferweech. Binn'
't inkeld dingen dy't ús finzen hâlde?
Kearpunt of wei fan net werom?