Trotwaer. Jaargang 15

[p. 3]

Eppie Dam

1

jo kalmearjende skouderklopkes, dokter,
dy hurde droege tikjes fan 'e fingers-
einen, steryl yn naairinkjes stutsen,
as stiene jo ynjeksjenuddels my noch
altyd yn it fleis - se ha my net rekke

dyn delbêdzjende wurdsjes, broeder,
as fluenske topkes bomwol yn myn earen
troppe: gean mar lizzen, tuike-tuike
muoike moai-moai, lekker kûse mei
dyn kjessens - se ha my net sêde

jim sûkerskjinne hannen, achte hearen -
ik wit noch hoe't se my foar it rút
weitroaiken, doe't ik dêr stie te sjen
hoe't twa hûntsjes it diene, sa moai
yn it krekt meande gers fan it paviljoen

net dat ik no noch smoarch praat útslaan -
dy taal hat west en is troch jim, sljocht
at jim binne nei seks mei in fatsoenlik IQ,
noch nea net rjocht ferstien, mar wat
ik sizze woe... bin ik sá dúdlik?