Trotwaer. Jaargang 13

[p. 115]

daniël daen
monumint foar in slykarbeider

hy is de iennige dy't prate mei
de bodder oant syn ljisken yn it slyk
en net de roppers en de razers fan syn wrotten ryk
noch riist syn fûst yn machtleas swijen ut de klaai