Trotwaer. Jaargang 12

[p. 291]

Herman Heida

Polonêze

de radiowekker klinkt noch sêft
as ik tink, as se der yn komt,

mar it is de tekken dy't ferweecht
mei de fingers fan Chopin, op 'e taast

nei de ein: se is wer sa tichtby. ik fiel
de swiere hân noch oer myn lea, ik hear

hoe stil it wurdt. it drippen fan in kraan
yn 'e waskbak.

[p. 292]

Passaazje

se sit wer op har plak, de frou
by it rút. hy wit hast alles al, fan har

keamer: de handoek, it bêd en de stoel
mei it kessen, mar noch sûnder har.

wêrom docht er it net? it giet net
om it jild, om wat oars, it giet

wol wer oer. hy rint troch, mar stilwei
stadiger, sjocht om, sil werom -

glimkjend skoot se
de gerdinen ta.