Trotwaer. Jaargang 11

[p. 119]

Herman Heida
Haven

de stêd harket mûsstil oan it sâlte
wetter, wachtet op in skipfol fracht.

túch waakst oer de kaai, âld hout
skommelt âlde weagen, bûtenút

driuwt reek! wyld fjoer fan fierrens;,
it skip dat, suchtsjend nei de havenskoat

ferdwaalt yn grize nacht.