Trotwaer. Jaargang 8

[p. 130]

[Nummer 3]

Tr. Riemersma
Eksposysje

se binne ver moi mon en macht ópsetten kómmen de dûknekkege skilderkes yn fervósken spykerstof en ôfdrûgen mesester. swier yn hier en bud vôdzje se de seal tróch moi elke stap vurt un brok potensjele kréatyvytijt ferset, se groetsje de kunstbrwórren moi un even ópstutsen knûstke ut rúddyment fon de black-powergroet. se krieme swier os frachtvijnen yn ut mulle sôn en stekke noch us dyagonaal de seal tróch. os elkenien har sjoen hat bljowe se stean (mun fernimt har fjirder amper mear) har vyfkes maitsje hege gjolpkes (ah! hee! leuk!) se lykje krekt os de skilderkes ollegjerre ópenwar ut binne typyske ÔSAKKE vyfkes ut hier hinget vurg oer skauders en rêg de rôk fôlt sljo oer de plotte skutte de leaskes sitte yn rónfels óm de ankels de bwasten bóngelje vyleg yn it feale t-shirt. bh's binneTABÛ.

de dames en hearen fon ut museumbestjoer binne dur ek ol yn net har bêste mar vól netsjeze klean (ferklôiersklean hiet dot fwarhinne mar elkenien is langer oltyt ferklôid) se groetsje enwar en sykje don óm de eksposont de kónserfater viist har oan ut is dy moi dot bud naist dy oare moi dot lange bud. se strúnne de seal tróch en ynformeare hij is menear Dolk? de skilder stekt un kloer út en bekent frijmoedeg hij is Johan van Dolk oangenaam. hij blykt ek noch un frau te havven se loit har hontsje yn de marmeren honnen fon de bestjoerders se hyt anneke van dolk (un olderleafst bên sû mun seze óp un distônsje un echt bên noch dot húzzenheeg bij dy fint ópsjugt hij is KUNSTNER se oanbid him se is syn dwijl)

ach kóm dot is ek flau óm te sezen ik toan myn belangstelling de kónserfater is un arege fint hij dógt syn bêst. ut makket him neat út dur kómt folk genôch hij sû mij net misse. mun vól dur vól us út dot is de reden. fólk óm jun hinne havve en even de sinnen fersette. sjug dêr is dy teapet ek ver se rint olle eksposysjes ô moi har selde grize rôk en dy grutte rûnne bril se dógt oltyt osa ontûsjast. un ier of fiifentryteg lyket se mar ken lykegoed tsien ier jónger of ôder vêze ut is min to sezen. ik vól net moi har prate se dógt oltyt of ha vij enwar fon de skwalbanken ô kennen vylst ik har jir fwar ut east moete haf un ier lyn meskyn. vot vól se fon mij? se hat un stensel yn de hôn sjug no rint se bij de skilderijen lôns se binne nûmmere

[p. 131]

1-24 óp ut stensel stjit tytel en priis. ut is ver utselde útkrûvene spul dot jir meastol hinget fon ûû vot hat deuze mon vot te sezen (lykos de oersponde poëzy út de lette seksteger jirren: ut rópt út olle tjennen fon myn fingersijnen atomen spjolte yn de penis fon myn rankúnne KOLOMMEN FJOER STONNE OS TWORREN FON GODSFRUCHT)

hij rón óm un plûchje minsken hinne dur vji un langverpege pentekening nr. 15 ut hiet frau moi bên ut vji net veróm te kennen krossen en streken ut lyke un lônskip fon stielkónstruksjes skerpe hûkkege lynen oer ut pepier. dur mûst un frau óp stean se soi ut is ôrón dur stie stómpsinneg teegwód óp tafel un ferkrûmmele kûkje ut bên grynde se soi ja jóng vij gón fwót. hij soi neat veróm os gie ut him net oan. ek de stwóllen swijden os hjinnen se neat heard de klok tikke tróch. olinneg har drókke fwótstappen tróch de keamer en noi de sljipkeamer dwarren slûgen en laden varen iepenraamd. se vji ol oan ut pakken se nóm ut bên moi soi se hij bljode achter moi deuze stómme rotsooi

FJISTEFÓLLE sais stwóllen un bank bergen bwadden en ponnen hij kû un vykelang yte sónder óvoskjen. se gyng fwót soi se dur vji net tsjin te praten ut stie fêst óp har gesicht yn fyne krossen vji ut úttekene ol jirren hji ut óp har gesicht stien staregoan dúdleker os ut mûntsje óp un kolken piip vji ut ol dúdleker vurren se sû ienrus fwótgean

nr. 14 un mon moi un jónkje oan de hón se rónnen de skeante fon ut perón óp de mon slófte heel stareg ut bên sêg fwardel ut hji nije reade klómpen oan ut klóste ol syn bêst un blaue majo en un dónker-brúnne jos. dur vji un ódachtig frómmes moi un pûddel oan de rym un keffereg ópskeard ding. de mon soi: hij dógt dij neat. se bljoden óp ut perón stean ut bên vû ómrinne de mon soi: nee do matst bij hait bljowe, dot ken jir net. aansent kómt de trijn. matst dy kônt mar út sjen dêr kómt ur voi. de mon sêg tusken de húzzen tróch ut vide fjild oer dur rûûp un flûgel heeg bóppe de graiden. ut vji un oare fûgel os dy fon ferlyne ier en ver un oaren os ut ier dêrfoar en noi dusse sû un oare róppe. de dingen lyken ópenwar en olles lyke óp nij te barren en olle mooglekheden

[p. 132]

bljoden iepen lyke ut. mar ut is skyn. neat kóm verklek veróm. ut jachtet ollegjer lykehud fwarbij.

nr. 12 ut vji ôdiersjûn acht oere olles vji ree de rotsjes en de karbidbussen loinen óp un planke yn ut hok. dêr stienen ek de leazens en hóng de ôd overol fon hait dyt oer olles hinne strûpt vurre sû mun vji don klear fwar de slag en kû moi rotsooi slepe en ûnder hagen dûkke os de plysje jun noi siet. mun hji de boel fwar de safólste kear ynspekteard mun vji noch net goed út de ried ot mun un rym óm dwan sû (oevet soi oan un rym kenst hingjen bljowe en de plysje pakt dij bij de rym) ut drojde noch net mun hji noch seeën fon tiid. dut is de tiid fon vachtsjen óp ut grutte barren dot oansteande is ut feest fon de ynvijing mun is gin lytsbên mear mun stapt de vrôd fon de fólvûksenen yn STRAK ut is ollegjer noch takómst mun hat noch seeën fon tiid óm duroer te mymerjen hût ut vêze sil ik vur timmermon, kaptijn, trijnmachinist, boer. ik vól un heel greot hûûs en un auto ik trau moi yfke mar ot se oltyt sa klierig is trau ik moi sjaukje en don jûûns óp bêd (dut moi mun net tinke dut is smwarg dêr kryt mun sykten fon. dur binne stikkenlêzen bûkjes yn stiif hollônsk oer skrikleke dingen dyt mun óprinne ken mar os mun traud is moi ut vól - jim hait en mem ha ek neukt jer, vont oas hjisto dur net vest!) jûûns óp bêd vól ik oan sjaukje har ding fiele. mar dy skjinsprútten fon har fyn ik raar stean meskyn trau ik doch vól moi yfke. letter blykt de mooglekheden binne óntsettend behijnd mun mat dur bij vêze en óp de slag posse mun fergriemt kônsen tróch te lang twiveljen en hakketakjende klok slagt tólve oere de rotsjes knalle don hat mun noch neat fon betsjutting útheefd. dur gónne ol gwódden fon de maten noi hûûs. olle mooie bakken dyt mun úttocht hat kómt neat fon telône mun slagt noch un pear rútten fyn fon ôlde Gjolt syn hok en gooit un rotsje yn de brievebus fon ut postkentoar un pear rotstreken fjidder kómt mun neane oan ta. mun gjit ferslijn noi hûûs dur is neat fon óp de hispel kómmen fon ol juns fervachtingen net

ynienen skoot ut swijen oer de seal. ut begint yn un hûkke vêrt de kónserfater stjit moi un pear fon ut bestjoer en de bwargemaster. dur fôle samar stemmen dea mun fernimt dot ut naist jun stil

[p. 133]

vurren is en noch temûk un pear vudden flústere. mun swijt self ek BESKAMME hat mun ol te lang tróchpraat? mun glimket ónvis noi de lju óm jun hinne (ik kû dur neat oan dwan ik vist ut net) achter jun vurt noch praat en lake dot mat út vêze immen soit achte oanvêzegen (dut kómt net goed dur mat vot oan dien vurre immen mat seze stil jimme dêre!) dur tikket ien óp glês (un jiskebak? un vynglês?) moi un bolpen tikket ur (tink) ut klinkt net fier genôch se prate gevoan tróch en róppe (och vadeloas ju de hele hondel!) dut is beskamsen dur mat vot oan dien vurre immen soit SSST don sjugge se fersteord óp en gnize fiis en mómpelje noch vot noi ut is net te ferstean.

de bwargemaster soit menhear en mefrau van Dolk, dames en hearen fon ut museumbestjoer, menhear de kónserfater (hij hat de útnoadeging yn de hôn de achterkônt noi bóppen dêr hat ur óp skreon vaat ur vólkóm hyte mat no keart ur de kaat óm dur stjit gouaches en pentekeningen fon Johan van Dolk iepening freed 12 september de jûûns 8 oere tróch bwargemaster drs. J.A. Zijl hij is blykber bang óm ut iene of oare te ferjitten) achte oanvêzegen soit ur no kómme de bekende loopkes oer kunst vêrt ur neat fon ôvit. ut libben ken net sónder kunst ut draagt bij ta de bevenberhyd fon de stêd. un ryk kultúreel libben jaut ympulsen (no ferheft ur syn stem vont ut is nij dut hat ur fon de moan óp de fyts betocht) jaut ympulsen soit ur oan ut hele maatskipleke libben fon dusse stêd en syn ómkriten yn ol syn fóllesydege fasetten soit ur. don makket ur un prachtege modúlaasje fon de kunst noi de kómersje fya dut mooie gebau dot vij ferlyne ier helendol restoreare kennen havve ut vurk kómt jir prachteg út en stapt don ut is mar un behindege drómpel mear oer noi ut nije yndústryterijn en jaut de mynister fon ekonomyske saken oer de hóllen fon de earme skilderkes un feeg út de ponne. olinneg de vethôder knikt vakker en laket verachteg.

nr. 8 dur drjowe bledsjes en snylen yn de grêft. tichtebij bwóllet ut no en don. de bjemmen spegelje yn ut vetter. óp un planke sitte twa ijnen. tsjin de raidseame oan loit un flot fon bjemstammen en un ôd doar. links loit un skauke. un seefûgel sylt oer de raiden. oer de grêft is un gêsfjildsje moi roazeperkjes en strûkken, durachter

[p. 134]

stonne plotte húzzen moi fel oranje en blaue sinneblynen. un mon moi un hûntsje rint tróch ut gêsfjild. de hûn hinget yn de kónt. de mon sleept him moi. don bljoot de mon stean. ut hûntsje drôit yn ut rûn. ut sakket tróch de achterpoaten en krûmmet de rêg. ut drôit en dribbelt en set de achterpoaten óm de fwarpoaten hinne. don begint ut te kakken. de stut knikt os him un keutel fon de kónt fôlt. de jónges óp ut bolvurk róppe: hea, kearel, trjo dyn hûn un kwark yn de kónt. ken dot kreng tús net skyte? de mon rint tróch moi ut hûntsje. dur fytst un famke oer ut gêsfjild. sjug, dêr is dot gijle kreng, soit ien fon de jónges. don róppe se ollegjer tróchenwar: HEE, NEUKST NOCH VOl us moi Lau? hee fizerik! tegjerre leare, hen! bist sa gijl, hen! silst ver noi Lau ta? smwarge dwijl! hoer! moi ik ek us un kearke? vólst olinneg mar moi Lau ijgenviis stik strónt! gijl beest! ut famke is ollang de hûkke óm

nr. 9 gele stjintsjes vji de strjitte moi flwórre fiskgraatsjes un putdeksel stiik ómheeg tink duróm net stróffelje TEGELEN en hûnnestrónt bij ut perkje de grûn vji plotvôde en tûkken brutsen fytsen stjin de lonteanepeal dur sieten bên enwar achternoi. rotsooi loi yn de tûkken de rook fon krûdeg yten ja indysk of sa se kû yn un knoop vôie un dwaske caballero un lint of sa tink ja un hierlint sû ut net hóng oan un twiig of ja meskyn fon un pakje hjinnen se vyt ópferve de mwórre mar net ûnderhauden. sjug ut rút stie nee ut vji dur út ut vji un ONBEWOONBAAR VERKLAARDE WONING kûnnen se better tsjin de grûn en ut vji vaarm dur stie net un sucht vyn un blaue VW ut vji un ôd kreng dur siet rwóst oan de bumper XZ.89.14 mar se kû yn un knoop vôie. sû ik mij deagnize ot ut ja sa hud vôide vji ut un bytsje fris meskyn ut vji bloedhyt vôide ut mar un bytsje. sieten har fwótten en jerrems haha ynenwar knoopt en flêg se tróch de lóft sû se môl gûle os se yn un knoop vôide vji vól us goed fwar har. os un heks flêg se tróch de lóft stienen olle ôde viven noi de lóft te vizen sjug dêr fljugt sjug dur stie un bar dur vji un letter ôfôlen B R stie dur se mûsten dy A ja un sûkkelarje-A mûsten se dur ver of marsepijn sû un mooi gesicht vêze. hij vji ticht tink midden óp de doi. dêr vaar vot baud of ja ot se dêr oan ut graven vjinnen sû dur vól un fûnnement mûst tsjintvurg ek oltyt moi grutte graafmesynes yn dy smelle glóppen

[p. 135]

dot vji healviis dwan en de ôde rotsooi sjug dot vjinnen noch mooie planken dy nukten se ollegjer voi se vjinnen net viis. de bên hjinnen dur moi oan ut slepen vest ja don hji ut noch nut tenminsten mar vot kûst frekte rare óngemakken moi dot ôd haut fól rwòstege spykers hji ur him de hôn óp helle oan san frekte spyker hij fielde ut no ver. mar hij kû jir vól ja ELCO vot sû dot vêze un lapkevinkel stoffen en kleonen jir kû ur vól lôns ut vji stil jir net un kop óp strjitte dur stie un bak moi sokken en pantys bwóttendoar óp ut trotwaar vot un gedónder mûst dur ómhinne rinne. dur vji gin kop yn de vinkel ut vji te vaarm meskyn oerstrûppers en hemden ûnderbrûkken strikken swembrûkken mûst ur noch keapje fon de vyke mar nee hij hji te min sinten bij him en ut vji ek fjiste vaarm

nr. 10 dur vji un kefee de doar stie óp hij rón duryn ut vji dur skymereg en hearlek koel hij gyng oan de bar sitten. dur stie un mon hij lies de kronte hij sêg net óp hij hji un streekrjóchte skieding yn ut hier un lúzzepaadsje soinen vij frûgger sjug hij slûg de kronte dûbbeld hji ur him dochs heard? hij bestelde un glês bier de mon shónk ut yn en liet ut glês stean hij lies fjirder. ut bier stie dér mar te ferslaan vot hji ur oan dy stive skûmkraag hij kwaam net óm skûm mar óm bier.

sû ur ut glês pakke? dur stie un mûntsje te drôien fwar frisse lucht ut goanze ferfelend. de kraan bóppe de spielbak stie krekt iepen un fyn straaltsje rón ut krale óp ut vetter luchtbeltsjes drjoden noi de kônt fon de bak en spotten stikken. ut lyke vól ot se magnetysk vjinnen se lûken enwar oan en drjoden noi enwar ta en póften kepot. sjug dur rón un ôd mon fwar ut rút lôns hij vji yn de strûpper moi blaue streekjes en golgen duroer mar de hoed óp hij rón moi un stôk dur mûst un iizderen punt óp sitte kûst him tikjen hearre. dur hóng un pepier oan de mwórre moi nammen en kolómmen dur achter moi krúskes en syfers ut vji un kómpetysje tink fon krúsjossen of beljetten nee dur vji ómmes gin beljet suffet of speargooien of dammen vot vitst durfon. de mon skónk ut glês bij en sette ut fwar him del. hij kryge ut daleks óp en sette ut oan de mwólle ut skûm vji sa tôi os hier dot vji fonself ónsin ut vji ynbeelding ut bier smakke goed mar hji vól kôder kennen

[p. 136]

honne gjit óm moi sjerry en sjú ut is altyt utselde dy kultùrele ôdvive drankjes bij sókke gelegenheden. un poerinkele kear moi dur noch us port óp ut bledsje stean mar nóit fetsoenlek pils of fetsoenleke jenever. mun nimt don mar un sjerry fon ien twa kryt mun gin pynekop. mun syket un plakje tusken de skilderijen ken mun nóflek tsjin de mwòrre oan hingje en de seal oersjen dur is gin bespotleker spul os minsken. se lûkke selfbevust oan sygretten en pipen en jaue har miening oer de eksposysje (ut makket os gehiel vól de yndruk fon fakmonskip óp mij mat ik seze inkele stikken binne meskyn) se sjugge enwar oan en beprakkeseare is ut vól yntellygent óm te sezen of ken ik meskyn better vachtsje vot har tinkt don ken ik dy ópmerking oltyt noch. dur kómme un pear deskundigen noi de dûkken links en rjóks fon jun se vitte vêrt se ut oer havve (ja, dot bin ik moi dij iens, dur sit vot fon takema yn deselde kleornúônsen) se stonne te loeren noi honne vêrt se bljoot ut gleske mat har net óntkómme. se glimkje en knikke viidvoideg noi enwar se binne jir óm sjoen te vurren (dy-en-dy vji dur ek) dur vurre kostleke nijtsjes útviksele. ach dut is fonself klearebarre rankúnne dot mun jir ómhinget en de minsken begekket mun sû fólle better noi hûûs gean kinne en jun ophingje dot vji de kwatste klap. vêróm sil min dy fernielsucht net daleks óp junself rjóchtsje ynstee fon óp fólslijn ónskuldige bwargers dyt fon neat vitte en ut nóit leare? se binne gelukkeg moi enwar de utsjes en tutsjes lit har gevurre vêróm sil mun har langer trijterje?

nr. 24 hij knypte ut kaugempepjirke ynenwar en gooide ut yn de grêft dur drjode un heel soat rotsooi yn. grien flaach en tsjûkke griis-blaue hûden moi bóbbels duróp gos dot út de blabber ópstiigde de grêft vji yn gin jirren útslot meskyn yn vyt moi griene pwódde fon plestik of nee pepier OP DE MARKT stie duróp en un ljochtgrien ôidwaske ut lyke un fleandekskip sat ut hinne en ver sylde. un luivagen moi un reade stôk duroan vji brutsen de luivagen lyke noch goed un geel pwódsje moi Lucky Luck duróp se makken ek oerol reklame moi en vjinnen trauens vól arege bûkjes fon Lucky Luck kûst vól óm gnize en ferdómd un keale krystbeam ut plankje siet noch ûnder de stam de nullen vjinnen dur ollegjer ol

[p. 137]

ô fonself dy drjode ol mear os en jelier jir óm dur sieten stikken. healfergien krontepepier yn de tûkken ut lyken vól slingers. sjug dur loi un mooie blanke skroat dot vji nij haut noch nóit brûkt en dêr un pear kwatte plankjes en un lange tengel moi spykers duryn. ûnder de brêge loinen twa snylepôlen se kwamen stareg duskônt út se mûsten fon bwótten de stêd kómmen vêze en jirhinne dreon eane losslijn fon un vôl. un boel deade prikken en blêden de bjemmen hjinnen ek fjistemin vetter hôn de lêste vyken se lieten de blêden ol fôle. sjug ek blêden fon vylgen dy vûûksen net yn de stêd. un geel sepedwaske. un pepierene flesse DOMO minimel. un skûûg loi óp de kop ut vji un mònljesskûûg swat moi un plotte hakke of un ôdviveskûûg. un stik blau bwódpepier moi dóbkes duryn ut sû vól út un apelkistje kómme. un grutte lege flesse loi óp de syde dur stie OAS óp ut oare vji net te sjen dur mûsten noch letters fwar stien ha. dur goanze un graue blaue mig leeg oer ut vetter hij sangere óm un bus wc-raineger TOILET hinne. un lege filtstift of un bolpen en sjug un bóskje vyte krysonten se sieten bijenwar os vji ut tautsje nóit tróchsnijd. twa spuitbussen loinen flak naistenwar en hjinnen vot selskip ja mar ut vjinnen net gelykenze de iene stie TOX óp en de oare ROXASEC of sókssavot de lêste letters vjinnen net goed te lêzen. ut stónk aaklek de grêft stroomde fjiste min tróch en sû ek vól óndjip vêze ja blabber genôch mar gin vetter en moi dy varmte von de lêste dagen sjug ut ryoelvetter rón út un fjauerkonteg got yn de mwórre tsjinoer him un grize fette brij en no en don un fluts skûm gjolpe út ut got voi dur kwamen skiere bwóllen óp ut wetter. oan de mwôrre siet un honbree sakke. dur siet un geel boed oan de mwórre K PTT. sjug de boel begón te drjowen de baide pôlen kwamen ûnder de brêge voi se trjoden de rómmel fwar har út. ut skode ynenwar en ópenwar de grize flues rimpele buskes en plankjes flijden tsjinenwar oan. un grutte bwódpepieren doas sylde fwar him lôns reade letters W ZEAL vot dot vji. skode tsjin un apel of un synesapel teminsten un rûn ding. un blôi ja ut vji un blôi moi syn brede beoleg loi moi kop en stut ûnder vetter hij drjode óp de blaas tink. un stik vyt pypplestik sylde yn ienkear skean de grêft oer dur mûst un vynpûst vest ha net te fernimmen ûnder de brêge tróch. un

[p. 138]

flûidwaske blau mascotte of riz la croix vji net te sjen. un leeg grjinteblik. un plot blikje vêrt ut lid net helendol ôdrôid vji ut stie skean ómheeg fon kottefretten of gehakboltsjes. un flesse KERSEN. un blikje RAAK. un drupwódsje. un rotteg stik haut ut lyke vól un deade fûgel of vji ut un dwijl? un stik silverpepier. skode de hele brót ynenwar óp ut vji un fertrage beveging de pôlen loinen ol ver stil. griene boltsjes fon plestik út un automaat vêrt suetsjes yn sitten hjinnen. un nij blok haut moi un sprekkende oast. de boom fon un flesse. un stik ribbeltsje bwódpepier. un nûmmerke 43 moi twa pylkjes fon de bank. sjug no gyng ut veróm de snylepôlen drjoden ver ûnder de brêge de hele boel skode útenwar. dut vji un fólslijn sinloaze drjowerij ut mûst eane hinne drjowe en dêr bljowe vont dêr mûst ut vêze en don vji ut dur mar dut drjode olinne mar hinne en ver un vynpûst of deagevoan neat en don drôide en drjode ut mar

ut vji stil óm him hinne vurren. bij durk stie noch un plûchje ien fon ut bestjoer en noch un pear fygueren. david en syta vjinnen dur ek noch. hij rón noi foarren hij rûûp gûie tsjin durk-en-har. david soi: hee vachtsje even! gjist net moi noi de krûg? honne bringt de glêzen fwót en don gónne vij. gjist moi? ut is goed, soi ur