Trotwaer. Jaargang 2

Jacques Idserda / Les in juli

Nooit was een zomermiddag zo volkomen,
vliegtuigen hoorbaar stil schrijven amorfe
figuren in een ver hoog onderkomen,
bij 't open raam wordt oud bezit verworven:

Onthoud de tijden sterven, stierf, gestorven
en let wel, ik zàl sterven: je mourrai,
want elke taal wordt door de dood bedorven,
o zon, o zon, wie valt doet niet meer mee.

Nooit werd een zomermiddag zo volkomen
geschonden door het vlees geworden woord
al schrijven zilverstippen ongestoord
hoog boven 't lome groen van verre bomen
voor 't open raam van I A Onderbouw
vluchtige fresco's op oneindig blauw.

(Uit: de bundel ‘Ultra kort en langer’)

uitgez. 11-11-'70