Trotwaer. Jaargang 2

[p. 64]

Hanny Michaelis /

Een heuveltop onder inposante
wolken. Het uitzicht vriendelijk
genoeg. Rode pannadaken tussen
zomers geboomte, donkerblauw water
met zonlicht bespat onderweg
naar bossen aan de horizon.
Ook stond er iemand naast me. Alle
voorwaarden voor een idyllisch
samenzijn leken vervuld toen ik
ineens overvallen door een gevoel
uit de oorlogsjaren (geen huis,
wel onderdak, vogelvrij in de polder)
terug werd gebracht tot mijn ware
proporties: een hulpeloos wezen
zonder naam, zonder betekenis
dat ieder ogenblik van de
aarde kan worden weggegrist
en vermorzeld. Natuurlijk
gebeurde er niets van dien aard.
Ongedeerd en in de beste stemming
daalden we de heuvel af. Alleen
het gevoel bleek niet voor uitleg
vatbaar, laat staan voor begrip.

(Uit: ‘De rots van Gibraltar - G.A. van Oorschot/Amsterdam)

uitgez. 23-9-'70