Trotwaer. Jaargang 2

[p. 62]

Rutger Kopland / Paar

Fijne tuin, fijn lijf van je,
grijze toekomst, godallemachtig
kus me kus me intussen en ze
lachten elkaar al voor bij.

O, het zou langzaam gaan, vredig
zou de middag zijn, voordat ze zo
ver waren, ze waren nog te jong,
te mooi, het kon nog niet

waar zijn. Geen troostende woorden,
geen bloemen, geen rotzooi dus.

Alleen een onsterfelijk poesje
met veel leeg geel in de ogen.

(Uit: ‘Alles op de fiets’ G.A. van Oorschot/Amsterdam)

uitgez. 9-9-'70