Trotwaer. Jaargang 2

[p. 61]

Andrej Amalrik /

klomsk en riboskjend leit myn stêd
dan, hommels, spriedt de eangst
syn klaed oer alles hinne, weagen
fan wanlûd folgje.

op twibrek leit de stêd,
in spjalt rint troch elk hûs
as diggelfjûr by 't tek omheech:
wyt wyt de finsters
mar de poartedoar swart swart
skier is it tek en near
fan mist en smûkens.

blinkende spegels binnendoarren
en bûten blinkende koepeltsjerken
blinkende koepeltsjerken gounzjende klokken

en planút wurdt it oansein:
Kristus forriisd út de deaden

* * *

Kleumend, versteend ligt mijn stad
dan, plotseling, drukt zich de angst
op alles neer, golven
van schrikgeluid volgen.

gespleten ligt de stad
een scheidslijn door elk huis
tot in het uiterlijk contour
wit wit de vensters
maar de toegangspoort zwart zwart
grijs is het dak van mist
en huiselijke warmte

blinkende spiegels binnen
en buiten schitterende koepelkerken
schitterende koepelkerken bonzende klokken

en zwart op wit wordt het aangezegd:
Kristus is opgestaan uit de doden.

út de cyclus: ‘De gong fan de seizoenen’

Oersetting: Jelmer Beetsma / Freark Dam

uitgez. 4-9-'70