Trotwaer. Jaargang 2

[p. 8]

R.R. van der Leest / Ballade

Wy wurde forskillich bidield mei talinten,
De iene hwat minder, de oare hwat mear;
Guon steapelje libbenslang rinte op rinte,
Guon barre to min foar in deistich stik brea.
Mar hwer't wy ek sitte: yn top of yn't near,
By sprankeljend ljocht of stjonkende walme,
En hwat wy ek binne: in skoaijer of hear -
Wy snuve deselde lucht as Verolme.

De ien hâldt fan froulju, in twadde fan finten,
In tredde fan beide foar mienskipsforkear;
Guon binne yn't frijen jinten en trinten,
Guon dogge it rûch en forwoest as in bear.
Mar hoe't it ek giet: bare wyld of hiel tear,
Yn izige nacht, ûnder skaedzjende palmen,
En hwat wy ek ha: in foedrael of gewear -
Wy snuve deselde lucht as Verolme.

De ien skopt tsjin skinen fan de reginten,
De oar bislikket de poepert fan it regear;
Guon hinget it boarst fol medaljes en linten,
Guon ha it fortsjinne en krije gjin ear.
Mar hwat mei ek wêze ús heftichst bigear,
Hwat wy ek sjonge: revolúsje of psalmen,
Al gean wy by Jezus of Marx yn de lear -
Wy snuve deselde lucht as Verolme.

ENVOAI

Prins, yn dizzen is Jou bilied ús ta treast;
It wurdt hjir net frisser, mar Jo ha net talme
En jow stikstof oan elk. Dus al wurdt it ús dea -
Wy snuve deselde lucht as Verolme.