Trotwaer. Jaargang 1

[p. 48]

Tr. Riemersma / De frou oan it rut

stie al ûren men wit it net tusken de spannings net presys yn it sintrum fan 'e bisleine rjochthoeke it gesicht in goede komposysje alsa modern? modern miskien men wit it net it liket my ta fan net bisleine ruten mei inkelde wetterkanaeltsjes hawwe net safolle mei modernens út to stean it is sa âld as der ruten binne as der froulju binne dy't efter bisleine glêzen stean to sjen nei hwa? steane to dreamen fan hwat? wy dy't it skilderij ynterpretearje slane der ek mar in slach nei wy kinne bisykje ús it platte flak fan it skilderij foar to stellen as dielútmeitsjend fan in greater gehiel it hûs de keamer de strjitte wy sjogge troch in gat yn ús fûst nei de kop fan 'e frou en nou falt it ús makliker de omjowing út ús fantasy wei oan to foljen as hwannear't wy de grize akwarel tsjin ús blomkebihang of de striebetonnen wand fan 'e eksposysjeseal hingjen sjogge - hwat sjogge wy of leaver kinne wy fantasearjenderwize sjen? de ruostige stienen fan 'e gevel dy't ienris read west hawwe smoarchwite kezinen de izeren ruosters boppe it trotwaer - it is dus gjin winter - in platte stoepe en ek wylst wy weromkeare nei de kop in skjinfage plak yn in oar bislein fjouwerkant mar dizich sjogge wy de foarwerpen yn 'e keamer in stik fan 'e lampe in kast tsjin 'e eftermuorre mear net gjin tafel gjin stuollen it gat sit op eachhichte de kast moat dêrom heech wêze gjin gewoan dreswaer mar in antikwarys kocht meubelstik of hwa wit oerurven fan âlder op âlder en út piëteit nea oan branhout slein mar miskien lit ús dy mooglikheit net daliks forsmite stamt it skilderij út in tiid dat dy hege kasten noch folop moade wienen dat trotwaer fantasearje wy dan hwat oars foar yn 't plak giele stientsjes bygelyks wy sjogge dus gjin stuollen dêr't minsken freonen sibben op sitte en gjin flier dêr't bern op boartsje en lit ús oannimme dat dat gjin tafallichheit is dat wy dy net sjogge mar dat se der ek yndied net binne de frou is dus allinne yn it hûs yn 'e hûs lit ús dat mar sizze hwant it sil har eigen wêze se is iensum

[p. 49]

en allinne in man is der net bern binne der net hat dat der in man en in bern of mear bern west? wy witte it net wy witte wol dat de frou âld genôch is om man en bern to hawwen of hawn to hawwen en jong genôch om der noch nei út to sjen mar dat hat ommers neat mei jierren út to stean de frou liket in tritich jier dat wy binne aerdich dutsen likegoed as wy it iene of as wy it oare ûnderstelle mar man en bern steane hjir mar symboalysk foar dat hwat de ienlikheit opheffe kin yn ús konvinsjonele tinken mei in frou tusken de tweintich en de fyftich útsjen nei man en bern en foartyd en neityd net mar lit ús de frach stelle is in minske oait to jong of to âld om iensum to wêzen en leed to hawwen? in teatrale fraech sille guodden sizze of in sentimintele fraech mar sokke tsjinkantingen jowe gjin antwurd en gjin útwei minsken lit ús it sels dan mar sizze binne noait earne to jong of to âld foar mar wy mei ús konvinsje hawwe biskate grinzen steld in bern mei by ús net útsjen nei man en frou en bern dêr laitsje wy om al fine wy it miskien wol fortederjend ja fortederjend wy jowe it bern in spoartreintsje of in pop surrogaet fan in surrogaet en âlde minsken bringe wy mei krysttyd in pear sinesappels en in krâns en in kearske de folwoeksenen wize wy op it houlik en de fuortplanting as bistridingsmiddel fan 'e iensumheit en dêrom en dêrom allinne haw ik de iensumheit fan 'e frou konvinsjoneel oantsjut nei to wizen op it ûntbrekken fan man en bern mar hwa seit dat har langstme net folle mear utgiet nei in teddybear? symboalen steane en falle mei in kultuer en dêrom makket it yn 'e groun fan 'e saek net folle út hokker symboal de kunstner kiest mar ek wer om't hy forstien wurde wol troch tiidgenoaten moat hy de symboalen fan syn tiid brûke en dus hja is iensum en hat gjin man en bern mar jitris de man dy't it skilderij bisiket to ynterpretearjen hy hat frou en bern hy soe de gerdinen talûke kinne of it skilderij útwiskje en nei boppen gean soe it him helpe? it soe him net helpe it skilderij bliuwt stean op syn netfluezen hy rekket it net wer kwyt de frou oan it rút hwant sy is foar him symboal dreamt hja fan hwat west hat of komme moatten hie forsonken yn tinzen net wittend dat hja foar it finster stiet of sjocht hja út en wachtet wachtet op hwa? de bern dy't thúskomme moasten mar net komme net kamen tink as hja komme koenen hwerom gyng hja dan net nei bûten en rôp se né se wachtet net op hwa't deunby binne en daliks komme kinne hja wachtet op hwat net komt hwant ommers hja soe noch dit en dat dwaen it iten rémeitsje of it hûs oan kant bringe as hja immen forwachte mar se wachtet sûnder forwachting se wachtet

[p. 50]

op de bern dy't net de gong ynstouwe sille en op de man dy't net de klink lichte sil op de frjemdling dy't nea troch de strjitte gean sil en op de bus dy't net hâldt se wachtet om't nimmen komme sil har suster net har âlden net har man net har bern net gjin foarbygonger gjin fremdling gjin freon sil komme of moatte wy ûnderstelle dat hja sjocht nei eat dat forlern gien is in man dy't oerriden waerd foar har eagen in bern dat fordronk hwant wy hawwe oare skilderijen fan 'e selde man dy't dat bihannelje en wy witte dat temaas weromkomme tinkt hja oan it forlies fan in bern? hwat witte wy fan 'e frou oan it rút ommers neat as hwat wy fan ússels witte fortriet om it forlies fan eat dat bistien hat of forlies fan eat dat nea west hat om't it net bistiet der komt gjin forfolling fan ús langstme de kûle wurdt nea sljochte en fierder kinne wy net sykje net yn it feit dat de man dy't it skilderij makke en de ynterpretaesje joech op dat stuit in kater hie in folslein ûnfortsjinne kater hwant hy hie suver neat hawn dat seit hwat oer de man en de oanlieding ta it skilderij neat oer it skilderij sels neat oer de frou dy't oan it rút stie.