Treur-lied over de verschrikkelyke aardbeeving tot Lissabon, en andere plaatsen in Portugal
(1755)–Anoniem Treur-lied over de verschrikkelyke aardbeeving tot Lissabon, en andere plaatsen in Portugal–
AuteursrechtvrijStem: Als 't bekent.
EN dat is wie hooren zingen,
En al van vreugde een nieuw lied;
Wat dat 'er op een laten avond,
En op een zaturdag is geschied,
En wy bennen met ons vyven
aan de zwier gegaan,
En al op dat zelve zwieren,
Regten wy wat posjes aan.
2. Wy quamen uyt 't verbrande Loosie;
En zo na Marke toe,
En daer hebben wy gaan sitten drinken,
en dit spel wier ons niet moe
By koppel in de gang,
Op dat selve de kans,
En wy danste met ons vyven
Te zamen een kontre dans.
3. En wy dronken daer als helden,
Tot den alderlaaste duyt,
In den tyd van een twee uuren,
Waren koppel al zijn Flesjes uyt,
Zulk volkje koppel
wel sienen mag
En wy waren so drommels dronken
In't aenkomen van den dag.
4. Als de Zon kwam op uyt 't Oosten,
En de dag quam aan gewis;
doe sprak een van onze konfraters,
Ik nood u luy al aen den dis,
Maar so 't gezijt
was wiert 't gedaan,
En wy regten met ons vyven
Te zamen een Vismael aan.
5. En wy gingen op die zondag morgen,
Al na den Overtoom,
Wy ligten de Boer zijn korven:
En wy maekte de Visjes schoon,
Maer die schelmse Boer
lag over de deur:
En wy gooide de Boer met kluyten,
Van agteren en van veur.
6. Al wat wy kommandeerden,
En wat er wierd gezeid,
dat geschiede met den eersten;
Hondert Turven wierden aengeleid,
En zo dra het vuurtje
wierd opgestookt,
Ia ook wel met den eersten
Wierd de Visch ook gekookt.
7. Als de Visch quam uit de Keetel,
En doe dogten wy al op 't Lied;
En een witte Sitsen deeken,
dat was ons Tafel kliedt,
Toen bennen wy met ons vyven,
Al aen de Tafel gezet,
Maer geen eene van ons vyven;
Of wy aten met een servet
8. Als 't Vismael was bedreven,
En alles was betaelt,
Toen benne wy weer
na Ian Iordaen gedwaeld,
En daer hebben wy
malkanderen adieu geseid;
Wat dunkt u van dat zwiertje,
Was 't niet wel aangeleyd.
9. Oorlof gy swierders alle,
Als gy uit zwieren gaet;
Als gy mijn raad wilt volgen,
zo zwiert niet al te laet;
Want jou geldje raakt op,
En jou kopje word kroes
En op Marken hebt gy einig meisjes
Of zy hebben al te mael de droes.
EYNDE. |
|