Tragedissche historie of merkweerdigen voorval tusschen Albertus en Leonora voorders te verstaan in het lied

[p. 4]

Klugtig Liedeken, op een Koe die een Kalf heeft gebaart met een swarte muts op 't hoofd en lange schoenen aan.

Stemme: Van den ouden Man.

JOnkheid hoort eens myn vermaan
Ik zal u gaan verkonden
Wat datter op des werelds baan,
Ongelangs weer is bevonden:
Lest een boerin in 't groen,
Die leyde met fatzoen;
Haar koetje langs de velde,
Voor 't voetzel dat sy daer vond staan
't Is waar om te vermelde,
Komt hoort dees klugt eens aan,

Dit beestjen dat was dik en rond,

Daar moest een kalf komen:
Hoort eens als s'in de wei daar stond,
Wat dat sy heeft vernomen,
Een Jufvrouw pront en knap:
Sy droeg een swarte kap,
En schoene met lange tooten;
Dees koe bezag haar wonder wel,
Dit beest die heeft verschoote:
Van zo een vies model.

Dit koetje dat moest na den stal,

Want het was vol bezwaare:
Maar hoort eens wat een vies geval,
Wat dat het kwam te baare:
Een kalf pront ten toon;
Het pronkten wonder schoon.
Aardig om te aanschouwen,
Het was verciert en aangedaan,
Gelyk als een mevrouwen,
Die na de moode gaan.

Op zynen kop een muts en sluyf,

Geestig om te belonken;
Het was net als een kweesels huyf,
Zoo stont dat beest te pronken,
Het hair was gefriseert:
In krullen gekrepeert
In d'ooren pantelotten,
Zoo dat den kop was heel sermand
Gelyk vrouwe calotten.
Die men draagt t'allen kant.

Syn voeten daar 't op moest gaan,

Daar had het in behaage,
Want het had lange schoene aan:
Gelyk men veel ziet drage,
En linten om het been:
In 't kruyswechts over een:
Daar stond het mee te neyge,
Dit beest vond daar in geen verdriet,
Als het bezag zyn eygen
Kenden syn zelven niet.

Den steert die was ook wonder net,

En in een tros gebonde,
Soo was dat kalf opgezet
Dan heeft men nog bevonde,
Een sluyer schoon en groot;
Voorders den hals was bloot,
Die het kwamen bekeyken,
Stonden versteld en namen acht:
Seyden het komt gelyken,
De mode ende pragt.

Voor 't lest boerinne hoort na my,

Ik raad het u voor deze,
Die met hun koe gaat naa de wey:
Wilt maar voorzigtig weze
En wilt niet blyven staan,
Komter een Jufvrouw aan,
Wilt haar dan maar weg leyen:
Eer dat een beest krygd een verschiet,
Wilt haar daar van bevryde,
Dan baart zy zulks niet.