De ton vol vrolykheid

[p. 3]

De ton vol vrolykheid.

Een zoete en Minnelyke Vryagie, tusschen een Herder en een Herderin.

Stem: Myn hert is voor altyd voorzeid.

herder.

Wat is de min een heerlyk werk,

Wanneer zy is gepaart,

Met reine liefde vast en sterk,
Geen schatten zyn zo waard,
Geen Goud in 't heele Weerelds rond,
Gaat voor een lieve roode mond,
ô Neen! ô neen! ô neen.

Vrouw-venus klein en slimme zoon,

Zag my in droefheid staan:
En schoot van zyn verheven troon,
Een pyltje op my aan;
Hy riep schep moet, en kwynt niet meer,
Nu hebje al u Ziels begeer:
Ga heen, ga heen, ga heen.

Ik gong dan op zyn woordje heen,

Blymoeding, (dog verwond;)
Maar toen ik zag myn liefje treen,
Zoo weird ik weer gezond:
Ik zei tot haar met zoet gelaat;

[p. 4]

 

Weest welkom schoone dageraat;

 

Myn lust, myn lust, myn lust.

 

Als ik u malze kaakjes kust:

 

Opregte Ziels voogdin,

 

Wat is myn hertje dan gerust:

 

Ik roep uit zuivere min,

 

ô Liefde, liefde groot van magt,

 

Wat hebje op myn sieltje kragt,

 

ô Vreugd, ô vreugd, ô vreugd.

 

Het vogt dat van u lipjes vloeyt,

 

Is my als Honing zoet:

 

Daar zig myn zieltje bly na spoeyt,

 

Verheugd en wel gemoet:

 

Ik offer u myn gantsche hert,

 

Bevryt van rampen, pyn en smert,

 

Door min, door min, door min.

 

De liefde dwingt de bitze haat,

 

Hoe giftig dat hy zy:

 

Doe afgunst altoos even kwaat,

 

Ontvlugt haar levery?

 

Zoo dat de liefde (hoe bekuelt:)

 

Blyft altyd meester in 't veld,

 

ô ja! ô ja! ô Ja.

 

herderin.

 

't Is waar ik hoor u reden wel,

 

En dat gy my bemind,

 

Maar weet het zoete minne spel,

 

Het past geen Herders kind,

 

Ik leef hier met myn schaapjes bly,

 

In 't groene velt en klaver-wey:

 

Ga heen, ga heen, ga heen.

 

herder.

 

Wel liefje stel u hert te vreen,

 

Ontfangt dees ring op trouw,

 

Ik wil niet langer zyn alleen:

[p. 5]

 

Ik min geen andere vrouw,

 

Gy zyt myn waarste pand op aard,

 

Kom laat ons zamen zyn gepaard;

 

Zeg ja, zeg j, zeg ja.

 

herderin.

 

Nu ik bespeur u trouwe min,

 

Zo neem ik hem dan aan;

 

En buig myn herte, ziel en sin:

 

Ja zweer by Son en Maan.

 

Dat ik u nooit verlaten zal,

 

Zoo lang ik leef op 't aardsche-dal;

 

Myn lief, myn lief, myn lief.

 

herder.

 

Nu gy myn wederliefde toont,

 

Door u verzeekering:

 

Zoo werd onze trouw met regt bekroont,

 

Door deeze zo waarde ring,

 

En zweer ook eeuwig by myn trouw,

 

Ik blyf u man en gy myn vrouw,

 

Altyd, altyd, altyd.