met het spleetje tussen haar voortanden
hoe heette het ook alweer
steekt twee vingers in de lucht
de brugwachter haalt adem op
de architect doneert een oor
de laborant is aan de beurt
We leggen een gedicht te luister, het moet nog heel wat worden. Er komen mensen langs, een veelvoud van organen en extremiteiten - meteen een speeltoneel vol interactie. Daar moet meteen al ‘Halt!’ worden geroepen. We wachten op de handelingen. Men selecteert zichzelf wel uit, ter wille van het overzicht.