Tirade. Jaargang 41 (nrs. 367-372)(1997)– [tijdschrift] Tirade– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 361] [p. 361] Jan Baeke Gedichten Coulomb Windmolens, balken, metselwerk maar vooral hoe twee lichamen elkaar naderen zonder dat de voorbijgangers de wind benijden die aan hen genoeg heeft. Een man is toegewijd. Hij kan van woorden wetten maken. De wet van de ontmoeting. De wet van de minste weerstand. Zijn vingers kunnen haar lichaam niet weerstaan. Het is niet haar lichaam. Het is het ruisen dat je in de jurken hoort. Het zijn de kleuren van Martinique de kleuren van de afstand. Die afstand te overbruggen is de taak van eenvoudige werktuigen. Hefboom, schietlood, torsiebalans. De lading van die woorden trekt gedachten aan. Hij kan die gedachten niet bewaren. Hij ziet een windmolen die wind voorspelt. Zo zouden zijn handen moeten zijn. [pagina 362] [p. 362] Buys Ballot Hij denkt met het weer in de rug. In de mist moeten voetstappen zijn. Waar de sneeuw blijft liggen staat een man. De wolken komen uit de straat rechts achter hem. Het zijn de wolken en hij is Buys Ballot naar de letter van het instituut dat aan de regen is gewijd. Hij draagt een regenjas. Hij houdt zijn paraplu boven het kapsel van zijn vrouw. Zij is een mooie vrouw maar kan zij de wolken vervangen? Hij noteert zijn vragen in een donker kantoor terwijl de wind zich mengt met de windstilte onder de trappen van deftige huizen. [pagina 363] [p. 363] Terwijl de wind zich mengt met de windstilte onder de trappen van deftige huizen staat hij klaar om een vrouw voor de sneeuw te behouden. [pagina 364] [p. 364] Weber Zelfs de sterksten in dit dorp vol soldaten missen soms de kracht om een koffer te verplaatsen. Zoveel spieren die zich aan koffers en tranen vertillen. Een man gaat een zaal binnen waar bruiden met soldaten dansen. Het licht is zwaar als de vaders van het dorp en hun zonen, die hem gelukwensen. De avond maakt hem moe. De laatste kracht waarmee hij zijn bruid de ochtend binnendraagt. In een kamer is zijn lichaam groot zijn de overhemden leeg. In een kamer dringen de gedachten. [pagina 365] [p. 365] Waar het kleed verkleurd is heeft een koffer gestaan. Een vrouw droogt haar haar en de tranen die om hem heen liggen. In een dorp ontwaken de soldaten. Licht zijn hun ledematen. Alsof ze niet bestaan. [pagina 366] [p. 366] Lavoisier Op bepaalde uren van de nacht zijn de paarden niets dan landschap en het landschap is in nachtelijk Parijs de adem die van de warme flanken slaat de regen die zich uitvouwt door een zwarte huid. Toch is Parijs nooit anders dan Parijs. Hij steekt een sigaret op. Hij maakt het vuur aan in de kamer om een vrouw te verwarmen. Haar adem bindt de lucht waarin het vuur gedijt. Of het vuur de nacht nog in zal halen en de branden aan de sigaretten zijn. Of stemmen zullen jagen door de branden en de smeulende vertrekken waar de lucht uiteenvalt en verdwijnt. Hoe het geheim van de wereld zich uitbreidt en hetzelfde blijft. [pagina 367] [p. 367] Hij neemt zijn hoofd in zijn handen en denkt de lucht, de lucht etcetera en wat aan ieder vuur ontsnapt paarden, vrouwen, gewone dingen bij elkaar opgeteld. [pagina 368] [p. 368] Een eenvoudige vergissing Moeder hangt haar jas over de keukentrap. Dit is de man met de schouders die ik liefheb, dit is de juiste lengte torenhoog. Dit zijn haar woorden de man in haar stem de melk in de pan het brood op tafel. Hoe dit alles de keuken verruimt. Hoe kinderen de minuten tellen. Moet dan de betekenis nog worden opgezocht als de lucht over de messen waait en moeder rokend in de keuken staat als een braambos, als de slag bij Waterloo? Is het niet genoeg? Is het niet de moeder of de man waar de tijd geen vat op krijgt? [pagina 369] [p. 369] Schuld Hij is de eerste die zich meldt als arts, als procuratiehouder maar hij zal nooit de man zijn die hij is in een willekeurig gezelschap van schrijvers en moordenaars. Hij lijkt groter dan de anderen. Meer hoofd, meer benen maar een kleiner paard. Zijn snelheid echter is het grootst. Hij heeft geleerd te wachten maar grijpt altijd in. Zijn daden zijn langer dan zijn gesprekken, Hij is een man met een geschiedenis die het anderen gemakkelijk maakt geen vragen te stellen over hun lot. Hij is de beste omdat hij in hun kranten past met de geheimzinnige dood van de vrouw die in zijn huis woont. Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd