Tirade. Jaargang 39 (nrs. 356-361)

[p. 460]

Peter Ghyssaert

Dromen

Een hoofd als van een heilige
ligt onder wrede bijen
en hun glinsteringen:

zwarte dromen zingend,
ontevreden bed
en man omsingelend.

Een kamer vol met ruisen
vóór zijn stil en leeg gezicht
en wat hij altijd heeft vermoed:

uit oude korven
teruggekomen schrikbewind.

[p. 461]

Op weg

Ze draagt de grote, witte poedel in haar armen
als een slagroomtaart; vier kaarsen,
elk één jaar.

Het plein over; een strakke zon:
laken waaronder elk bewegen
van een ziekte komt
- het lichaam, druppel, wil
gelijk zijn met de grond.

Begeerte is de steden uit;
het meisje gaat van loomheid bijna hangen
op het dier dat zij niet langer draagt

maar dat als lichtste zonnevlek
aan haar katoenen kleed
en aan haar beide handen trekt
en vóór haar uitzweeft in de straat.