Tirade. Jaargang 37 (nrs. 344-349)(1993)– [tijdschrift] Tirade– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 546] [p. 546] K. Michel De vrouw van de toonladders halfverscholen onder het bladerdak van de majestueuze vijgeboom staat ze in een geruit schort breedgebouwd en op plastic slippers waarvan de rode kleur fel afsteekt tegen haar getaande huid ze is een jaar of veertig haar kinderen zijn op de jongste na allang het huis uit en haar man, ander onderwerp ze staat daar niet te rusten nee, tussen de overhangende bladeren steekt de grote opening van een sousafoon waarvan ze het buizenlichaam stevig in haar werkarmen geklemd houdt terwijl ze toonladders oefent en de schitteringen als volle klanken van de metalen hoornkelk spatten en haar wangen boem flap boem flap op en neer gaan als de vleugels van een vogel die moeizaam uit het water opvliegt [pagina 547] [p. 547] later die dag zal ze na het schoonmaken van de dertigste hotelkamer thuis een andere jurk aan trekken en met haar geluid een pad banen voor het bruidspaar uit, eerst naar de kerk en dan naar het feest terwijl de rest van het lopende blaasorkest zich voort zal laten stuwen door haar bastonen een laatste detail: ze draagt geen ringen ze gelooft in het bestaan van de ziel [pagina 548] [p. 548] De handen in het meisje Toen ze klein was is haar moeder als een boemerang het hiernamaals ingezeild om nu in deze strenge winter die kraakt van de vorst nacht na nacht weer op te duiken Ze zit rechtop in bed staart naar de schaduwen op de muur en klapt tevergeefs in haar handen dan loopt ze de trap af naar de keuken en vreet de hele koelkast leeg Het is een aanwezigheid die ze niet kan grijpen, niet kan omhelzen een verstijving die langzaam opvriest langs haar ruggegraat Tijdens haar lunchpauze zit ze misselijk in een hoekje, afgewend van de anderen en kijkt naar de man op het plein die kleumend in de slikkerige sneeuw gepofte kastanjes staat te verkopen [pagina 549] [p. 549] Opgevoed in de sfeer van het Oude Testament heeft ze het stellige besef te betalen voor de bikinidagen van de zomer Bij thuiskomst verschanst ze zich met de telefoon achter de televisie en belt al haar vriendinnen af Tegen middernacht wapent ze zich met witte wijn en modebladen Later in de keuken wordt ze bezocht door het gevoel dat het niet de hare maar de handen van haar moeder zijn die door haar heen de koelkast leeggraaien Uitgeput door het kotsen valt ze in slaap met een kussen tegen haar borst geklemd terwijl ze zachtjes prevelt ‘zeemeermin’ Vorige Volgende