Tirade. Jaargang 29 (nrs. 296-300)

[p. 424]

U.A. Fanthorpe
Gedicht

Het huis van mijn broer

Stond, als een sprookje, bij het begin van
Een bos. 's Zomers verstrooid omsingeld
Door vage nevels van wilde hyacinten.

's Winters ploften klonterige hompen sneeuw
Langzaam van onzichtbare wijduitgestrekte
Armen van sparrebomen.

Het bos was een echt bos, en
Je kon erin verdwalen. De bomen
Hadden geen naam of nummer.

Vlaamse gaaien, vossen en eekhoorns
Leefden er. Ook een obelisk in een vreemd-afgelegen
Hoekje, waar niemand ooit kwam.

De weg naar het huis van mijn broer
Zag eruit of hij nergens heen leidde. Bezoekers
Keerden om, bang voor hun achteras.

Bramen en zevenenvijftig soorten
Onkruid hadden het op de tuin gemunt.
Elk jaar gingen ze kringelend in vlammen op,

[p. 425]

 

Elke dag kwamen ze onnadrukkelijk terug,

 

Zich geen moeite gevend met zo'n gemakkelijke

 

Zege te pralen. Er was geen garage

 

 

 

(Geen burgermansstand op te houden), enkel

 

Een schuur waar fietsen lekkages trotseerden.

 

Binnen, stonden alle deuren steeds open

 

 

 

(Tenzij ze klemden). Een bad nemen inviteerde

 

Horden van niet alleen spinnen. Katten

 

Landden midden in een droom met een bons en een krijs

 

 

 

Op borsten. Boven je het getrippel van piepkleine

 

Pootjes of 't zoemend gegons van vleugels.

 

Er waren ook meer mensen om je heen

 

 

 

Dan je eigenlijk verwachtte, die steelse eigen

 

Levens leidden in vochtige kamers. Maaltijden,

 

Lukraak en overvloedig, vielen uit de lucht

 

 

 

Als je je, alle hoop opgegeven, had neergelegd

 

Bij: ‘Nou, dan maar brood’. Koren zongen aan één stuk

 

De missen van Hayden. Fourageurs

[p. 426]

 

Kwamen terug van strooptochten met vijftien

 

Soorten leverworst, maar geen suiker. Toen de

 

Familie vertrok, namen ratten, regen

 

 

 

En brandnetels 't heft onmiddellijk in handen. Ik betreur

 

Het verdwijnen van het huis van mijn broer. Het was

 

Als leven in Rome voor de barbaren.

vertaling C. Buddingh'

U.A. Fanthorpe werd in 1929 geboren in Kent, studeerde in Oxford en was daarna zestien jaar lerares in Cheltenham tot ze, om te kunnen schrijven, besloot een ‘middle-aged drop-out’ te worden. In 1978 verscheen haar eerste bundel, Side Effects, in 1982 gevolgd door Standing To, beide uitgegeven door Harry Chambers/Peterloo Poets. Ze werkt al weer sinds verscheidene jaren in een administratieve functie in een ziekenhuis in Bristol.