Tirade. Jaargang 28 (nrs. 290-295)

[p. 460]

Sidonie Escher
Gedichten

Dode vader

Het uitgekankerd lichaam -
vermoedelijk als balsahout zo licht -
wordt in de aandoenlijk lelijk gecapitonneerde kist gelegd.
Zo staan we dan; we kunnen afscheid nemen:
De jeugdige blonde verpleegster,
de ondernemer met het vriendelijk geplooid gezicht
dat zo terecht op deernis staat;
z'n maat, die in beter tijden
een pomp bedient of knollen raapt
en wij. Dan is het zogenaamd voorbij.

[p. 461]

 

Plotseling kon ik dan zo verlangen

 

naar een les van Blasius;

 

hij, vergeefs, monotoon mummelend achter z'n toonbank,

 

de meisjes achterstevoren pratend in hun bank

 

en een speciale zon,

 

twinkelend in de buisjes lakmoes

 

en de ritselende populieren buiten.