Tirade. Jaargang 25 (nrs. 262-271)

[p. 331]

Gerrit Krol
Vijf gedichten

Ontologie

Zo schiep God hemel & aarde
een kist zonder inhoud:

het idee dat dingen soms gelijk zijn
bijv. twee stoelen,
daarom zeg je twee,
en dat ze soms ongelijk zijn
bijv. aan een tafel,
daarom zeg je stoel

zo schiep God hemel & aarde:
een bal gehakt
en schiep hij mes & vork

schiep hij een havik die niet kan drinken
als een kip

schiep hij hemel & aarde
als een kool doormidden gesneden,
helften op hun rug
die nog bewegen.

[p. 332]

Brief, ontvangen

kruis van het heelal
kwadratuur van het verlangen
dat bloeit als een roos.

[p. 333]

De slechtvalk

De snavels scherp, in legers
staan wij bijeen, sterntjes
op het strand van Isla Baltra,
roepen, slaan en geeuwen, speelse
wachters bij onze nesten, schitterend
onze bekken gericht op de rovers rondom
die geen kans hebben, de meeuwen,
timide zwervers zwevend langs
de fluitende fonteinen van ons bestaan
totdat

de stilte valt, het doek opgaat

voor 't plein waar de poorters
verzameld zijn rond het schavot,
de beul verschijnt, zo daalt over ons:

huiver, overgave, lot,

stip in het zenit, kogel
die op ons duikt,
op één,
en daarmee wegvliegt,
offer, teken
van onze onsterfelijkheid.

[p. 334]

 

De handen voor de ogen

 

van alles gedaan willen hebben

 

vandaag en alles gewild

 

en weinig gedaan

 

zeg maar niets

 

 

 

geen gevoel gehad

 

niet liefgehad

 

 

 

aan het einde van het strand gekomen

 

geen eind in 't zicht

[p. 335]

Hardware

Niets ervaar je dat je
niet eerder hebt ervaren
niets zie je dat je
niet ziet in je geest

boeken die hun leven lang
tegen elkaar hebben gestaan

de gebruikte tube

de stropdas

het holle van je hand,
het snot dat je vangt
als een pijl

dit alles is van je denken
de ruggegraat

denkt zelf niet mee