Tirade. Jaargang 24 (nrs. 252-261)

[p. 518]

Frank Koenegracht
Drie gedichten

Zij heeft twee schouderblaadjes
en ze glipt door de deur.

Ik hou niet van het menselijk gebeente,
maar zij heeft het volmaakte wel.

De winterzon drinkt uit een benen fles.
Zij niet, ze heeft twee schouderblaadjes

die dromen dat ze zusjes zijn.
Niet van mij maar van elkaar.

[p. 519]

Een nieuwe woning

 

Ik heb een huis gebouwd

 

op de buik van de weiden,

 

 

 

nieuw en slecht.

 

Het dak ruist in de vazen,

 

 

 

de kelders zijn verbonden

 

door een meer van zwarte koffie.

 

 

 

De schemerlampen en de trap

 

staren gaten in elkaar

 

 

 

en in de kamer op het tafelkleed

 

door geen tafel gedragen,

 

 

 

liggen de resten van een gil

 

geslaakt door helemaal niemand.

[p. 520]

Mosgroen epigram

 

voor H.

 

Zonder toestemming zag ik in mei het mos.

 

Met de rug naar mij toe in congres.

 

 

 

Het ging over de leeftijd van de steen

 

waarop het stond.

 

 

 

Uitgenodigd was ik niet. Vooral omdat ik rookte.

 

Totdat ik zei dat jij me had gestuurd.

 

 

 

Groener applaus heb ik nooit gehoord.

 

Het rees als een bos de grond uit,

 

 

 

het werd met bekers over mij

 

heengegoten en dat ik rookte

 

 

 

bleek nu juist een goede eigenschap.

 

‘Dat doet hij ook’.

 

 

 

Het gaf niet dat het niet hetzelfde merk was.

 

‘Roken is roken’, was de opinie.

 

 

 

Dit werd het onderwerp

 

voor het congres in juni.