Tirade. Jaargang 24 (nrs. 252-261)

[p. 408]

J.C. van Schagen
Wezenis

Even kwam een neven zweven
van een pluisje langs gedreven
en een suisje waaide mee
Even was er mede weven
van verzwegen wezend leven
aan een ver vernemen dóórgegeven
dat iets, luisterend, verfluisterend
antwoordde - waarhéén?

In het grijze, wijze wijde
was vannacht een wezen gevend wezig
aan een mede delend nemen
dat vernam - ik ben
Even kwam toen een voorbij bewegen
en er was één ogenblik - ik ken

[p. 409]

III

 

Het tedere daalde

 

onzeker

 

Het faalde

 

misschien -

 

Iets haalde

 

het aan

 

en even

 

kwam zien

 

dat niet is gebleven