Tirade. Jaargang 24 (nrs. 252-261)

[p. 127]

Adriaan Morriën
Drie gedichten

Sneller komen de tranen. Jawel,
je bent ook werkelijk ontroerd.
Maar vroeger kon je ontroerd zijn
met droge ogen. Niemand zag het je aan.
En wat betekent dat nevelige
soms, langs je ogen? Dat je nog blind wordt
als je maar lang genoeg leeft?

[p. 128]

Primavera

 

De zon het stralende graf

 

waaruit de aarde herrijst.

 

 

 

Zij oefent, beproeft haar kracht.

 

 

 

De appelboom schiet in de lach.

 

De leeuwerik tuimelt omhoog.

[p. 129]

Droom

 

Je was een andere vrouw geworden.

 

Alleen je glimlach en je oogopslag

 

waren dezelfde gebleven.

 

Daaraan herkende ik je ook.

 

 

 

Ik kon maar niet begrijpen hoe dat mogelijk was.

 

Ik wou het je juist vragen

 

toen je begon te huilen en de kamer

 

uitrende.

 

 

 

Ik hoorde je de trap aflopen.

 

De buitendeur sloeg dicht.