Het paarse licht van Isis
De dag was blauw en loopt nu langzaam uit
in vage paarse slierten aan het uitspansel
zo zag de mantel der Godin eruit
tenslotte als Maria van de kansel
Ik heb nog weet van de antieke waarden
van toen de Godenmoeder niet tot maagd verheven
cypressen en laurierbomen deed beven
en sterren in haar baan trok om de aarde
Zo is de stand: wij barsten van de auto's
maar van het heilig koren is niemand zich bewust
totdat de honger komt met krantenfoto's
en een paars kleed op onze doodkist rust
Dan strooien wij wat korenbloemen op het graf
en prevelen de spreuk van wie bewaarde
't antiek geheim van grote Moeder Aarde:
nu duistert het en 't licht valt van ons af