Tirade. Jaargang 11 (nrs. 121-132)

[p. 382]

Drie gedichten
H. v.d. Waarsenburg

eindelijk
varende op kotter BR 117
na een dag de schilder
te hebben uitgehangen

de schrobnetten schuren
in hoop naar garnalen
onder mijn trieste benen

ik kijk naar de vissers
hun koppen in het water
en inderdaad gelooid

over de reling
(zo hoort het op zee)
en reeds menig mene-tekel
uit de noordzee gevist
met ingewerkte zeemansgraven

een prachtig boeket
voor het avondland
de bloem van het pislandje echter
ontbreekt

op de rand van vaderland
deint de kotter verder.

[p. 383]

 

mijn hoed is niet nieuw

 

ik draai hem om

 

ik ruik aan de rand mijn grootvader

 

principieel voorstander

 

van iedere dood

 

mits die maar

 

redelijkerwijze

 

zich aankondigt.

[p. 384]

 

ik heb mijn lakeien de laan uitgestuurd

 

ze rentenieren nu op een stukje bos

 

waar ze zelf met de papierprikker

 

rondlopen

 

en

 

water uit hun verleden pompen

 

krachtstations voor hun toekomst

 

met schors en schort

 

en

 

geen eerste palen heien

 

maar de lyriek

 

van een stille normale voortplanting

 

onder geroep van de oude uil

 

die klapwiekend

 

over de kerken schijt.